เห็นชื่อหนังสือผ่านตาแวบแรก ด้วยความคุ้นชินเข้าใจว่าเป็นหนังสือที่ว่าด้วยเรื่องของประเทศเพื่อนบ้าน อันหมายถึงบรรดาประเทศต่างๆ ในแถบอาเซียนเรานี้ แต่ช้าก่อน แค่สลับคำกันความหมายก็เปลี่ยนทันที

เพราะหนังสือ ‘ประเทศบ้านเพื่อน’ เล่มนี้เป็นการบันทึกมิตรภาพและความสัมพันธ์อันเกิดจากการเดินทางของนักเขียนรวยเพื่อน (ที่ไม่ได้เอี่ยวอะไรกับขนมขบเคี้ยวยี่ห้อหนึ่ง) นักเขียนคนนี้เป็นอดีตบรรณาธิการสื่อไลฟ์สไตล์ออนไลน์แห่งหนึ่ง และในวัย 35 ปี เขาตัดสินใจทิ้งตำแหน่งและหน้าที่ในคอมฟอร์ตโซนของตัวเองออกไปเรียนภาษาจีนแมนดารินที่ไต้หวัน เป็นการเดินทางครั้งสำคัญในชีวิตที่เขาจองตั๋วเครื่องบินขาไปเพียงเที่ยวเดียวเท่านั้น

คงเป็นเพราะคุณนัทชอบเดินทางทริปละหลายๆ เดือน นี่จึงเป็นเหตุผลที่เจ้าตัวเคยให้สัมภาษณ์ไว้ว่าเปลี่ยนงานบ่อย เพราะไม่เคยมีที่ไหนให้ลาพักร้อนได้นานเป็นเดือนๆ และหนังสือเล่มนี้ช่วยยืนยันความชอบนั้นของเขาได้ดี

และด้วยความเชื่อส่วนตัวของเขาที่ว่า ‘ระยะทางไม่เป็นอุปสรรคต่อความสัมพันธ์’ (ฉันเพื่อน) และการได้พบเจอมิตรสหายที่พำนักในประเทศต่างๆ นั้นเป็นความทรงจำที่น่าจดจำกว่าการไปเช็กอินตามแลนด์มาร์กต่างๆ เป็นไหนๆ หนังสือเล่มนี้จึงรวบรวมสารพัดเรื่องเล่าระหว่างทางของเขาที่ไปเยือนเพื่อนในญี่ปุ่น จีน เกาหลีใต้ สกอตแลนด์ เวียงจันทน์ โอซาก้า เซี่ยงไฮ้ และอินเดีย