มุมอาร์ต

เราไม่กังขาในมาตรฐาน 5 ดาวของมีเลีย เชียงใหม่ แต่เราว่าที่น่าสนใจกว่านั้นคือมุมอาร์ตๆ ของที่นี่

จะว่ามีเลีย เชียงใหม่เป็นโรงแรมแนวอาร์ตหรือเปล่า…ก็คงไม่ แต่เราเคยได้ยินมาว่า ที่นี่เขานำความอาร์ตของเชียงใหม่มาเบลนด์ในมุมต่างๆ ของโรงแรม เลยคิดว่าถ้าพาเพื่อนๆ ไปดูมุมอาร์ตที่เขาพูดถึงก็คงน่าสนุก

จากสนามบินเชียงใหม่สู่โรงแรม ระยะทางเพียง 9 กิโลเมตร ใช้เวลาแค่ 15 นาทีเท่านั้น เราได้เห็นความเป็นศิลปะเชียงใหม่ตั้งแต่ที่ล็อบบี้ ผ่านประติมากรรมได้แรงบันดาลใจจาก ‘ตุงไส้หมู’ ศิลปะการตัดกระดาษของชาวล้านนาที่ทำไว้ใช้ปักเจดีย์ทรายที่วัดในเทศกาลสงกรานต์ ตั้งวางอย่างโดดเด่น ต้อนรับสายตาทุกคนที่เดินผ่านประตูเข้ามา วัสดุเป็นเครื่องเงินจากถนนวัวลายที่ได้ชื่อว่าเป็นชุมชนคนทำเครื่องเงินในอดีต มีวัดศรีสุพรรณเป็นเซ็นเตอร์ของงานอนุรักษ์ ‘ศิลปะการดุนลายและต้องลาย’ เครื่องเงินเชียงใหม่ (ใครอยากไปชม แนะนำไปที่วัดนี้เลย)

แต่สะดุดตาเราที่สุดคือส่วนโถงทางเดินที่เชื่อมไปยังส่วนต่างๆ ของโรงแรมที่เป็นงานโครงสร้างโค้งมน เดินผ่านตรงนี้จะรู้สึกเหมือนเดินลอดเข้าอุโมงค์ถ้ำ โครงสร้างดังกล่าวได้แรงบันดาลใจจากดีไซน์ของวัดอุโมงค์ เชียงใหม่นั่นเอง

มุมอิ่ม

เพราะรสชาติชีวิตกับรสอาหารบางทีมันก็คล้ายกันนะ ถ้าเราเดินมาที่เรือนแก้ว เลาจน์ (Ruen Kaew Lounge) อีกมุมจัดว่าสวยของโรงแรม เราจะพบว่าที่นี่ไม่เพียงเป็นเลาจน์ขนาดย่อมที่เพียบด้วยเมนูเครื่องดื่ม แต่ยังมีชุดน้ำชายามบ่ายสไตล์สเปนเสิร์ฟด้วยในวันที่เราอยากรื่นรมย์อะไรใหม่ๆ ไม่ไกลกันนัก คือล้านนา คิทเช่น (Laan Na Kitchen) ห้องอาหารสำหรับคนเลิฟอาหารสเปน เมดิเตอเรเนียน และไทยฟิวชั่น

คำว่า ล้านนา ในความหมายของมีเลีย หากอ่าน ‘ล้านนา’ จะสื่อถึงดินแดนภาคเหนือ แต่ถ้าอ่าน ‘ลานนา’ ก็น่าจะสื่อได้ถึงลานแห่งผืนนาขั้นบันได ซึ่งสถาปนิกก็ได้หยิบไอเดียนาขั้นบันไดนี่ล่ะ มาดีไซน์ห้องอาหาร นำเครื่องใช้ในครัวเรือนแบบบ้านชนบท งานจักสานมาเติมแต่งเป็นรายละเอียดให้ห้องนี้ดูน่าสนใจมากขึ้น

มุมสบาย

มุมนี้เราชอบมาก เพราะโลกของความผ่อนคลายสุดๆ กำลังรอเราอยู่เบื้องหน้า เราเดินลอดอุโมงค์เข้ามาที่ยี่สปา (YHI Spa) คำว่า ‘ยี่’ เป็นคำเรียกเทพเจ้าแห่งแสงสว่างในออสเตรเลีย พอนำมาตั้งชื่อเป็นสปา ยี่สปาจึงเป็นมุมสบายที่ทำให้ทุกคนรู้สึกมีชีวิตชีวาและคืนสู่ความสมดุลอีกครั้ง

ยี่สปาตั้งอยู่ชั้นใต้ดินของโรงแรม วางคอนเซ็ปต์ออกแบบเหมือนถ้ำใต้น้ำ แล้วนำเอา ‘เครื่องหมายบวก’ ที่เป็นช่องระบายอากาศบนประตูเชียงใหม่ (ถ้าใครไปถ่ายรูปที่นั่นลองสังเกตดูนะ) มาสร้างเป็นกิมมิกบนกำแพงทางเดินสปาอีกด้วย

แอบกระซิบว่าขั้นตอนการทำสปาเขาไม่เหมือนใครเลย เทอราปิสต์ให้เราเริ่มด้วยการนั่งสมาธิ ทำโยคะ ก่อนนวดสปา ที่ปิดท้ายด้วยการใช้ลูกประคบข้าวกดบนใบหน้า เราได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ตลอดเวลา ยิ่งได้ฟังดนตรีเสียงจากธรรมชาติ ช่วยทำให้จิตใจเราเริ่มสงบลง ผ่อนคลายได้ดีเลยทีเดียว

มุมพิเศษ

แค่ขึ้นไปชั้นที่ 21 เราจะเจอมุมพิเศษที่ว่านี้ที่ เดอะ เลเวล เลาจน์ (The Level Lounge) ห้องรับรองพิเศษที่เราสามารถเห็นทัศนียภาพรอบเมืองเชียงใหม่ได้ในมุมมองที่กว้างมาก ระหว่างจิบชาพีช เราสังเกตเห็นว่าผนังกำแพงโดยรอบ และเพดานห้อง มีลักษณะเป็นวงกลมหลายวง ซึ่งเป็นรูปทรงของร่มเชียงใหม่ แต่โรงแรมทำให้เก๋ขึ้นด้วยการนำผ้ากระโปรงชาวม้งมาประยุกต์ใช้ จนเกิดเป็นศิลปะที่สะท้อนถึงชนเผ่าภาคเหนือได้ชัดเจน

มุมพัก

มาพักมีเลีย เชียงใหม่แล้ว ไม่พูดถึงห้องพักคงไม่ได้ ห้องพักของที่นี่มีสเปซดีทีเดียว โทนห้องเน้นสีขาวดูโปร่งสบายตา เราชอบตรงที่เขานำศิลปะของเชียงใหม่มาประดับไว้มุมนั้นมุมนี้ของห้อง อย่างโคมไฟตั้งโต๊ะเป็นตุงยี่เป็ง เดคอร์ไอเท็มเป็นโคมล้านนาที่ทำจากเหล็ก ส่วนผ้าห่ม ปลอกหมอนและผ้าปูที่นอนยังเป็นผลิตภัณฑ์รุ่นพิเศษที่ทำขึ้นสำหรับมีเลียที่มีดีไซน์เฉพาะด้วยเช่นกัน

มุมแบ่งปัน

มีเลีย เชียงใหม่ให้ความสำคัญกับการท่องเที่ยวยั่งยืน ด้วยการทำงานร่วมกับชุมชน เพื่อสนับสนุนชุมชนใกล้เคียง อย่างเมื่อช่วงปลายปีที่ผ่านมา ด้านหน้าโรงแรมมีต้นคริสต์มาสต้นใหญ่ ทั้งต้นประดับตกแต่งด้วยตุงใยแมงมุมสีสันสวยงาม ซึ่งไม่เพียงสะท้อนศิลปะเชียงใหม่เท่านั้น แต่แท้จริงแล้ว ตุงใยแมงมุมเป็นโปรเจ็กต์ที่โรงแรมทำงานร่วมกับชุมชนวัดป่าตาล ชุมชนชาวไทยยองที่อยู่ไม่ไกลจากโรงแรมนี้เอง เป็นการส่งเสริมรายได้และช่วยถ่ายทอดศิลปะสู่สายตาแขกที่มาพัก ซึ่งแขกสามารถมีส่วนร่วมได้ ด้วยการบริจาคเงิน ซื้อตุงใยมาประดับต้นคริสต์มาส และโรงแรมจะนำเงินที่ได้ไปซื้อเมล็ดพันธุ์ผัก ผลไม้ให้เกษตรกรปลูก เมื่อได้ผลผลิตแล้วก็นำกลับมาใช้ในครัวของโรงแรม

มุมนี้คือไฮไลต์

เราขึ้นไปที่ชั้น 22 ที่ตั้งของ ไหม เดอะ สกาย บาร์ (Mai The Sky Bar) ถือเป็นบาร์ที่สูงที่สุดในเชียงใหม่และเรายกให้เป็นไฮไลต์ของที่นี่ เพราะเป็นจุดชมวิวเมืองเชียงใหม่ได้แบบ 360 องศา สามารถชมพระอาทิตย์ตกดินได้สวยงามมากๆ โดยทางโรงแรมจัดที่นั่งเป็น 2 ฝั่ง ฝั่งหนึ่งหันไปทางทิศตะวันออก มองเห็นแม่น้ำปิง ส่วนอีกฝั่งหันไปทางทิศตะวันตกจะมองเห็นพระธาตุดอยสุเทพราชวรวิหารที่ตั้งอยู่บนภูเขา เรามาทันพระอาทิตย์ตกพอดี อากาศเย็นกำลังสบาย เรียกรอยยิ้มบนใบหน้าเราไปไม่น้อย จนต้องรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายภาพสวยๆ เก็บไว้เป็นความทรงจำเลยล่ะ

อีกหนึ่งความประทับใจที่เราอยากบอกก็คือพนักงานที่นี่เป็นกันเองและอบอุ่นมาก ถือเป็นการเปิดประสบการณ์พักโรงแรมที่ได้เสพงานศิลปะในมุมต่างๆ และยังได้รู้จักเชียงใหม่มากขึ้นด้วย ทำให้คนเมืองกรุงที่ไม่เคยมาเชียงใหม่อย่างเรา ได้รับสิ่งดีๆ มากมายจากที่นี่ภายในระยะเวลาไม่กี่วันเลยจริงๆ