เสน่ห์สบู่คราฟต์…ของดีที่ต้องรอหน่อยนะ

‘ทำใช้เอง…เหลือก็ขาย’ สโลแกนที่กลายเป็นจุดเริ่มต้นของสบู่ออร์แกนิกโฮมเมดแบรนด์ Soap but True หลังจากทั้งสองทดลองทำสบู่สูตรต่างๆ มาลองใช้ ไม่เพียงผื่นสะเก็ดเงินของคุณกวางจะดีขึ้น ผื่นแพ้เหงื่อใต้พุงและอาการคันรักแร้เพราะแพ้โรลออนของคุณตั๋มก็พลอยหายเป็นปลิดทิ้งด้วย

คุณกวางอธิบายต่อว่า “จริงๆ เราใช้เวลาทำสบู่ประมาณ 2-3 ชั่วโมงก็เสร็จ แต่ที่เราตากสบู่นาน 4 เดือน เป็นเวลาที่ได้จากประสบการณ์การทำสบู่มาว่าเป็นช่วงเวลาที่ลงตัวที่สุด ที่ช่วยลดค่า pH ให้เหมาะกับสภาพผิว ปล่อยให้สบู่ค่อยๆ คายน้ำออกมา และเป็นก้อนแข็งขึ้น คืออยากใช้สบู่เร็วกว่านั้นก็ได้ แต่อาจจะละลายเร็วนะ หรือใครจะเก็บสบู่ต่อก็อาจได้คุณภาพสบู่ดีกว่านี้ก็ได้”

“มุมหนึ่งลูกค้าอาจรู้สึกไม่อยากรอ แต่ก็เป็นการเร่งให้ตัดสินใจง่ายขึ้น (หัวเราะ) ผมคิดว่าการรอเป็นเสน่ห์ของงานคราฟต์ที่ไม่ใช่อยากได้เมื่อไหร่ก็เข้าซูเปอร์มาร์เก็ต”

‘สีสบู่’ นี้ได้แต่ใดมา

ด้วยอาชีพหลักที่ทั้งคู่ทำงานด้านสื่อสิ่งพิมพ์ ซึ่งเผชิญกับยุคดิจิทัลดิสรัปต์ การทำสบู่จึงเป็นเหมือนการ ‘ปล่อยของ’

“เราคิดคอนเซปต์สบู่แต่ละคอลเลกชันเหมือนตอนวางธีมเล่มในแมกกาซีน กวางจะวาดสบู่ 8 สูตร 8 สี เพื่อให้ได้โทนสีตามที่ต้องการ แล้วมาดูว่าสีนั้นเป็นวัตถุดิบใดได้บ้าง ส่วนตั๋มจะเคาะว่าสูตรไหนได้ไปต่อ สีไหนทำได้จริง หรือทำลวดลายไหนได้บ้าง” กราฟฟิกดีไซเนอร์สาวบอกเรา

“เอาเข้าจริงไม่เป็นอย่างนั้นเลยครับ ทั้งกลิ่น สี และความเข้มข้นต่างกัน บางคนมีไขมันเยอะ บางคนน้ำนมใส โดยเฉพาะกลิ่น มีความเฉพาะตัวมากกก ผมกังวลว่าถ้าทำไม่สำเร็จ จะหาน้ำนมที่ไหนมาคืนเขานะ (หัวเราะ) ครั้งแรกตอนใส่น้ำด่างตอนกวน จากน้ำนมสีเหลืองกลายเป็นสีน้ำตาลเลย เพราะความร้อนที่เกิดจากการกวน ทำให้นมไหม้ นี่เป็นความรู้ใหม่ของเราเลยว่า ของเหลวที่ใช้ละลายด่างถ้ามีสารแขวนลอยจะทำให้เกิดความร้อนที่ทำให้ส่วนผสมไหม้ได้ วิธีแก้เลยต้องนำน้ำนมไปแช่ฟรีซก่อน แล้วค่อยๆ ผสมน้ำด่างทีละน้อยตอนกวน เพื่อคุมอุณหภูมิไม่ให้ร้อนเกินไปจนไหม้”

ที่สุด ‘สบู่น้ำนมแม่’ ก็สำเร็จด้วยดี และกลายเป็นผลิตภัณฑ์ที่ทั้งสองภูมิใจ เพราะมีความยูนีคมาก แต่ก็ไม่ได้ทำขายเหมือนสบู่สูตรอื่น แต่จะรับสั่งทำแบบ Personal-Order เท่านั้น

ดูเหมือนว่า สบู่น้ำนมแม่จะทำให้ทั้งสองกล้าที่จะใช้วัตถุดิบที่ไม่คุ้นเคยมากขึ้น ฉะนั้น เมื่อมีผู้มาว่าจ้างให้ทำสบู่ล้างพลังงานลบสำหรับสายมู จึงตอบรับออเดอร์นี้อย่างไม่ลังเล

“ลูกค้ารีเควสต์ให้มีใบเสจ (Sage) ตามความเชื่อทางตะวันตกเชื่อว่าล้างพลังงานไม่ดี ช่วยปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายได้ ขั้นตอนนี้ภาษา Soaper เรียกว่าการทอด คือการนำไปใส่ในน้ำมันอุ่นให้ร้อนเพื่อให้น้ำมันของใบเสจออกมา ซึ่งไม่ได้ซับซ้อนอะไร แต่วัตถุดิบที่ยากถือเป็นการวัดฝีมือคนทำสบู่คือเกลือ เพราะใส่แล้วจะดูดน้ำทำให้ส่วนผสมร้อนและแข็งเร็วมาก แต่ประสบการณ์การทำสบู่ของเราก็พอตัวครับ เลยผ่านมาได้ด้วยดี”

จากสบู่สู่การเดินทาง

ตั้งแต่เข้าสู่โลกสบู่ทำมือ จุดหมายการเดินทางของทั้งสองก็มีสบู่เป็นเข็มทิศโดยไม่รู้ตัว

“ผมซื้อสบู่จากเฮลซิงกิ ที่นั่นเขามีเครื่องขูดสบู่เป็นฝอยๆ แล้วชั่งขาย เห็นแล้วเกิดไอเดียว่า ถ้าผมทำสบู่สีน้ำตาลตัดหน้าเรียบ แล้วใช้สบู่ขูดฝอยแบบนี้โรยหน้า ก็จะได้สบู่ที่คล้ายขนมโรยหน้าด้วยมะพร้าว”

“ส่วนกวางมีช่วงหนึ่งเคยอยากได้ Mango Butter แล้วเสิร์ชเจอว่าอินเดียเป็นแหล่งของวัตถุดิบนี้ ทำเอาอยากจองตั๋วบินไปอินเดียแล้วขนซื้อกลับมาเลย (หัวเราะ)”

หากสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 กลับสู่ภาวะที่การเดินทางระหว่างประเทศเป็นปกติ ประเทศแรกที่ทั้งคู่อยากไปคือสเปน ซึ่งนอกจากเป็นการตามรอยถิ่นกำเนิดของมะกอก ซึ่งเป็นวัตถุดิบที่นำมาทำสบู่แล้ว ยังเป็นแรงบันดาลใจที่ช่วยให้ครีเอตสบู่ได้มากขึ้นอีกด้วย

ดูเหมือนว่า การทำสบู่โฮมเมดของทั้งสองคือการทดลองทำสูตรใหม่ๆ อยู่เสมอ เมื่อเราถามถึงสบู่ว่ามีสูตรไหนที่คิดว่าลงตัวแล้วบ้างไหม หนุ่มตั๋มตอบด้วยความมั่นใจเสียงดังฟังถนัดว่า “ไม่มีครับ (หัวเราะ) เพราะสบู่ก็เหมือนอาหาร แต่ละคนชอบไม่เหมือนกัน ผมเองไม่ชอบลาเวนเดอร์ แต่บังเอิญเราได้ลาเวนเดอร์แห้งจากฝรั่งเศสมา เลยเอามาลองทำดู ปรากฏว่าขายดีมากครับ”

คุณกวางเสริมขึ้นว่า “ถึงเราจะทำสบู่กันมาหลายปี แต่กวางรู้สึกว่ายังมีอะไรให้เรียนรู้อยู่เสมอ ไม่มีวันจบสิ้น อย่างตอนเราทำสบู่เมนทอล ความที่เราบ่มสบู่นาน 4 เดือนก็เกรงว่าความเย็นจะระเหยไปก่อน เลยเพิ่มปริมาณเมนทอลไป ตอนทำเราก็แสบตากันหมดจากไอของเมนทอล ส่วนลูกค้าใช้แล้ว ฟีดแบ็กกลับมาว่า อาบแล้วหนาวเลยแฮะ (หัวเราะ) ซึ่งเราไม่ได้มองเป็นความผิดพลาดร้ายแรง แต่นี่คือเสน่ห์ของงานคราฟต์นะ ที่ต้องศึกษา เรียนรู้ ลองผิดลองถูกกันต่อไป เพราะถ้าทุกอย่างเป็นสูตรตายตัว ทำซ้ำแบบเดิมทุกครั้ง แม้การันตีว่าทำแล้วสำเร็จทุกครั้ง แต่คงไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่สำหรับเรา”

นี่จึงเป็นเหตุผลสำคัญที่ตอบคำถามใครหลายคนที่มักถามว่า ทำไมไม่ทำสบู่ขายเป็นอาชีพหลักไปเลย

“ผมอยากสนุกในการทำสบู่อย่างที่เราทำแบบนี้ต่อไป ไม่งั้นจะกลายเป็นว่า เราไม่ได้ทดลองทำสูตรใหม่ๆ เพียงเพราะสูตรนี้ขายดีที่สุด”