เรื่องเพศพูดได้ ใครว่าลับ

มงย้อนเล่าว่า รู้ตัวอีกทีการวาดรูปก็อยู่กับเขาในทุกช่วงชีวิต นับตั้งแต่สมัยเรียน ทำงาน หรือแม้แต่งานอดิเรก ถ้าในด้านการทำงานเขาเป็นเจ้าหน้าที่วาดภาพสเกตซ์คนร้ายในกองทะเบียนอาชญากร ที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติมานาน 13 ปีแล้ว ส่วนผลงานทั้งหมดที่เราได้เห็นในนิทรรศการครั้งนี้เป็นส่วนหนึ่งของงานอดิเรกที่มงวาดเก็บไว้อยู่ตลอด

มงสนุกกับการสร้างงานศิลปะในแบบของตัวเอง เพื่อถ่ายทอดตัวตนและสะท้อนปัญหาสังคมที่ยังแบ่งแยกความเป็นเพศ ไปจนถึงความเข้าใจผิดๆ ในทำนองว่า บทสนทนาเรื่องเพศต้องเกิดขึ้นในที่ลับตาเท่านั้น

การจัดแสดงผลงานครั้งนี้จึงนำเสนอเรื่องราวสวนทางกับชุดความคิดเหล่านั้นทั้งสิ้น เหล่าเอเลี่ยนที่หลุดออกมาจากจินตนาการของมงแสดงท่วงท่าเหมือนคนกำลังร่วมรักกันแต่กลับไม่ได้ดูโจ่งแจ้ง นั่นก็เป็นไปตามความต้องการของเขาที่อยากให้แวบแรกของภาพดูน่าตลกมากกว่าดูน่าตกใจ

ศิลปะของเขาไม่ได้เข้าถึงยากเช่นเดียวกับตัวตนของเขาที่เปิดเผยและเป็นมิตร ลายเส้นน่ารักในท่าทางทะเล้นๆ กวนๆ ชวนสร้างอารมณ์ขัน คือเอกลักษณ์ในงานของมงที่ดึงดูดสายตาเราตั้งแต่แรกเห็น “เราชอบวาดเอเลี่ยน เป็นสไตส์ที่เราวาดมาตลอด ไม่ค่อยชอบวาดอะไรที่มันจริงจัง เพราะงานเราสเกตช์ภาพคนร้ายต้องวาดอะไรที่เรียลทุกวันอยู่แล้ว จะเรียกว่าเป็นการหนีจากโลกของความจริงไปอยู่ในโลกแฟนตาซีก็ได้” เขาคลายข้อสงสัยที่หลายคนมักถามว่า ทำไมต้องเป็นเอเลี่ยน

Alien Nation

และจะเห็นว่าเหล่าการ์ตูนเอเลี่ยนเป็นชายทั้งหมด นั่นเพราะเขาเริ่มวาดจากตัวเขาเอง เราว่ามันสะท้อนให้เห็นบางอย่างว่า มงกำลังส่งสารที่ท้าทายกับโลกความเป็นจริงออกไป เมื่อสังคมไม่ได้เปิดกว้างหรือยอมรับความหลากหลายมากพอที่คนคนนั้นจะกล้าเปิดตัวเอง เขาจึงต้องแสดงออกถึงความเป็นตัวตนในแนวทางอื่น เพื่อรอวันที่สังคมจะเปิดใจโอบอุ้มความหลากหลายของมนุษย์ได้อย่างที่ควรจะเป็น

เหมือนอย่างที่มงถ่ายทอดเมืองในอุดมคติของเขาไว้ในภาพวาดขนาดใหญ่ที่ถือได้ว่าเป็นไฮไลต์ของนิทรรศการครั้งนี้ที่บริเวณโซนชั้น 2 เขายืนมองภาพนี้สักพักก่อนจะหันมาพูดกับเราว่า นี่เป็นภาพที่เขาชอบที่สุด “อันนี้เหมือนเป็นเมืองยูโทเปียที่เราสร้างขึ้นมาเอง เอเลี่ยนจะสื่อถึงกลุ่มคนที่สังคมไม่ยอมรับอย่างพวกเรา แต่เราก็มีชีวิตอย่างมีความสุขอยู่ในยูโทเปียของพวกเราได้”

เขาเองก็หวังว่า วันหนึ่งเราจะมี ‘พื้นที่ปลอดภัย’ ให้คนในสังคมได้พูดคุยเรื่องเพศกันอย่างเปิดใจ ไม่ปิดกั้น ไม่ตัดสิน ถามไถ่ได้อย่างเปิดเผย เพราะหากเรามีพื้นที่แบบนี้มากขึ้น เรื่องเพศจะกลายเป็นเรื่องที่สามารถพูดคุยกันได้อย่างไม่กระอักกระอ่วนใจ บางทีบทสนทนาในวงลับ อาจถูกปลดล็อกให้เป็น ‘เรื่องปกติ’ ได้ในที่สุด (แม้ตามความเป็นจริงมันควรจะเป็นอย่างนั้น)

หลังเดินดูผลงานมาจนถึงชั้นที่ 3 มงยืนยันกับเราว่า งานของเขาไม่ต้องอาศัยความเข้าใจ เพียงใช้สายตาทอดมองผลงานเหล่านั้นด้วยความเท่าเทียม และใจที่เปิดรับว่าความหลากหลายเป็นหนึ่งในความสวยงามบนโลกใบนี้ ถ้าทุกคนมองเห็นตรงนี้เราเชื่อว่าสังคมจะน่าอยู่ขึ้น