จงเดินตามหัวใจตัวเอง

การเดินตามหัวใจของตัวเองสู่หนทางการเป็นศิลปินไม่ได้เกิดจากการรู้ตัวโดยทันที แต่อาศัยความเหน็ดเหนื่อยจากการเรียน การทำงาน และความรู้สึกสะสมอยู่หลายปี ก่อนที่จะรู้ว่าชีวิตต้องการอะไร

พลุ้ยจบภาควิชาภาพพิมพ์ คณะจิตรกรรมประติมากรรมและภาพพิมพ์ จากมหาวิทยาลัยศิลปากร เคยทำงานที่ไชโยโปรดักชั่นส์ เคยเป็นครูสอนศิลปะ เคยเป็นอาจารย์พิเศษ กลับมาทำงานบริษัทที่ใหม่แล้วก็ออก เคยทำงานประติมากรรมทรายกับศิลปินต่างชาติ และทำงานซ่อมไดโนเสาร์ที่สวนสยาม ทำได้ไม่กี่วันก็ลาออก (อ่านแล้วไม่ดึงดูดเลยใช่ไหม นั่นล่ะคืออารมณ์ชีวิตของพลุ้ยช่วงนั้น) ชีวิตวนลูปไปกับการเข้าๆ ออกๆ เสมือนเอาเวลาไปทิ้งให้กับคนอื่น ทำให้ชีวิตของพลุ้ยไม่ต่างอะไรกับการจมน้ำ

การทำงานศิลปะช่วยคืนชีวิตให้ตนเอง พลุ้ยบอกอย่างนั้นก่อนเล่าต่อว่า ตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยไปจนถึงวัยทำงาน ทุกครั้งที่เครียด เหนื่อย เบื่อ เหงา เขาจะซื้อไม้แถวท่าเรือคลองเตยมาต่อเฟรมวาดรูปอยู่หลายสไตล์ “แต่ขายไม่ได้เลย (หัวเราะ)”

แต่ยิ่งวาดก็ยิ่งถอยห่าง เลยเริ่มเอาเศษไม้ที่เหลือจากการต่อเฟรมมาแกะสลักเป็นตัวการ์ตูนหรือหุ่นยนต์ญี่ปุ่นที่ชอบดูมาตั้งแต่เด็ก ทำแจกให้คนรักและคนอื่น ความสุขของพลุ้ยก็ยิ่งงอกเงย ตั้งแต่นั้นเลยหันหลังให้งานประจำ แล้วมาจริงจังกับการแกะสลักไม้เป็นอาร์ตทอย โดยฝึกฝนด้วยตนเองมาตลอด และนี่คือการตามหาชีวิตในคราบศิลปินที่วาดหวังมาตลอดระยะเวลากว่า 15 ปีของเขา

เจ้าจิ้งจอกที่ไม่โดดเดี่ยว

ช่วงแรกๆ แกะสลักไม้เป็นตัวการ์ตูนญี่ปุ่น เขานำผลงานไปฝากขายตามร้านค้าและลงโพสต์เฟสบุ๊กขายชิ้นงาน ตีราคาแค่หลักร้อยก็ยังขายไม่ได้ กระทั่งบอย โกสิยพงษ์ เข้ามาเห็นแล้วขอซื้อไป ทำให้งานของพลุ้ยเป็นที่รู้จักมากขึ้น เขาจึงอยากหาคาแรกเตอร์เพื่อถ่ายทอดชีวิตตัวเองลงไป

ตามปกติภาพจำของสุนัขจิ้งจอกในนิทานหรือการ์ตูนมักจะเป็นตัวร้าย มีนิสัยเจ้าเล่ห์ พลุ้ยบอกว่าคล้ายกับเขา อีกทั้งช่วงชีวิตที่ล้มเหลว ทั้งขายงานไม่ได้และเลิกกับแฟน “เรารู้สึกตัวเองมืดไปหมด มองไม่เห็นทาง คาแรกเตอร์ Fat Fox เลยเป็นตัวแทนของเราที่อยากจะพูดความในใจออกไป ตอนนี้อายุเข้า 6 ปีแล้ว”

สุนัขจิ้งจอกมักมีชีวิตอยู่กับความเดียวดาย แต่เรื่องราว Fat Fox ที่แม้จะดูเปลี่ยวเหงาแต่เขาก็ไม่ alone “วันหนึ่งมีคนคนหนึ่งเข้ามาช่วยเหลือ มาปลอบประโลม ในความมืดเราเห็นแสงเดียวคือแสงของดวงจันทร์ ก็เลยเกิดคาแรกเตอร์เด็กหญิง Moon ขึ้นมาได้ 3 ปีแล้ว นี่จึงเป็นเรื่องราวความรักระหว่าง Fat Fox and Moon Journey สุนัขจิ้งจอกที่แอบชอบ Moon ซึ่งยังไม่แฮปปี้เอนดิ้ง เพราะ Moon ก็คือผู้จัดการของเราที่จีบแล้วจีบไม่ติดนั่นแหละ (หัวเราะ)”

การแกะสลักไม้เป็นคาแรกเตอร์อาจต้องพึ่งพาอุปกรณ์และเทคนิคอยู่หลายอย่าง แต่กับพลุ้ยใช้แค่ไม้สนกับมีดคัตเตอร์ก็พอ “เพราะไม่มีเงิน แล้วผมอยู่กรุงเทพฯ อยู่ในเมือง เลยต้องหาอะไรที่พอจะทำได้” เหล่าคาแรกเตอร์ของพลุ้ยจะไม่ผ่านการขัดให้เนี้ยบแต่จะทิ้งร่องรอยการแกะสลักไม้ไว้

ของเล่นก็เป็นงานศิลปะได้

พลุ้ยเริ่มแกะสลักไม้เป็นอาร์ตทอยมาตั้งแต่ปี 2010 ถ้าอิงบริบทบ้านเราเมื่อ 10 กว่าปีก่อน อาร์ตทอยคงยังไม่เป็นที่รู้จักมากเท่าปัจจุบัน “คนจะมองว่ามันเป็นแค่ของเล่น เป็นแค่คาแรกเตอร์หรือการ์ตูน ตอนเรียนจิตรกรรม อาจารย์ชอบบอกว่ามันไม่ใช่ศิลปะ มันเป็นงานพาณิชย์ คำว่าศิลปะนี่มันถูกยกให้อยู่ในที่สูงมาก ผมเองตอนเริ่มแกะไม้ก็ยังมองว่ามันเป็นของเล่น แต่มันเป็นงานทำมือที่มีจำนวนน้อย ผมเองก็เกิดคำถามนะว่า นี่มันเป็นงานศิลปะหรือเปล่า”

กระแสโลกศิลปะค่อยๆ เปลี่ยนแปลง เมื่ออาร์ทิสต์เริ่มหันมาให้ความสนใจกับการสร้างคาแรกเตอร์ให้เกิดภาพจำ อารต์ทอยจึงค่อยๆ ได้รับความนิยมมากขึ้นเรื่อยๆ ในตลาดสากล ในกลุ่มอาร์ตทอยแกะสลักไม้ในไทยแม้มีจำนวนน้อยอยู่ แต่ก็มีท่าทีว่ากำลังขยายวงกว้างขึ้นเรื่อยๆ

“อาร์ตทอยที่เป็นงานสลักแกะไม้ แต่ละชิ้นทำมือ ซึ่งถ้าทำขึ้นมาอีกตัวก็จะไม่เหมือนตัวก่อนๆ แต่ละตัวเราสร้างท่าทางใหม่ๆ ได้เยอะเลย แต่จะมีได้อย่างละตัว เพราะงั้นในตลาดประมูลงานศิลปะ อาร์ตทอยจากไม้แกะสลักบางชิ้นมีมูลค่าสูงถึงหลักแสนเลย”

และจากประสบการณ์ 15 ปี พลุ้ยในวันนี้ก็ตอบคำถามที่คาใจได้อย่างแจ่มชัดแล้วว่า ของเล่นก็เป็นงานศิลปะ ถ้าศิลปินใส่ตัวตนและความเป็นตัวเองเข้าไป ของเล่นชิ้นนั้นจะถูกยกระดับทั้งในเรื่องของคุณค่าและราคา

จงอยู่กับสิ่งที่รักและเป็นตัวเอง

“ผมแกะไม้มานานก่อนที่อาร์ตทอยจะโตมาถึงวันนี้ ถ้าวันหนึ่งกระแสมันหมด ผมก็จะแกะต่อไป ชิ้นงานจะขายได้ไม่ได้ก็ช่างมัน แค่ระหว่างทาง เวลาที่เอาเศษไม้มานั่งเหลาๆ ผมมีความสุขกับมันก็พอแล้ว รู้งี้รู้ตัวเร็วก็ดี ผมเริ่มช้าไป เพราะมัวเสียเวลาไปกับการทำงานอื่น มาเริ่มต้นตอนอายุ 30 กว่าแล้ว สิ่งที่ผมอยากจะบอกก็คือ อย่าทำอะไรเพราะคนอื่นบอกให้ทำ มันอยู่ได้ไม่นานหรอก เป็นตัวตนให้มากที่สุด เดี๋ยวความสำเร็จมาเอง”

นอกจากความสุข การแกะสลักไม้ยังช่วยเติมเต็มชีวิตวัยเด็กที่ขาดหายไปด้วย ทำให้ นิทรรศการ The Moonlight Exhibition ที่เพิ่งจบไปล่าสุด ก็ถือเป็นการเริ่มเปิดตัว ‘Shark Boy’ คาแรกเตอร์ใหม่ที่เขาตั้งใจอยากหวนกลับไปสู่ความชอบดูการ์ตูนฮีโร่ของเขา

ในอนาคตเราจะได้เห็นเรื่องราวในจักรวาลฮีโร่ของเขาอย่างแน่นอน เพราะพลุ้ยกำลังเตรียมนิทรรศการครั้งใหม่ที่จะจัดขึ้นในปีหน้า 2024 ยังไงเรามารอลุ้นหรือติดตามผลงานของเขาได้ที่ Facebook : Fat Fox and Moon Journey และ Instagram : @fatfoxandmoon