เพลง 17 : การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญของ Dept

จุดตั้งต้นของงานในรอบนี้ เกิดจาก ‘เลข 17’ ที่ไม่ได้เป็นแค่ชื่อเพลงดังของวง Dept แต่เป็นตัวเลขแห่งความทรงจำของวงในหลายแง่ เราเลยชวน Dept มานั่งคุยย้อนถึงเพลง 17 และเสน่ห์ของรอยสักในมุมมองของคู่หู ‘เบนซ์-ภวัต โอภาสสิริโชติ’ และ ‘ลุค-ลุค ทาวน์เซน’ กันหน่อย

เมื่อก่อนคนจะฟังเพลงของ Dept ไม่รู้เรื่อง เพราะเป็นเพลงลอยๆ ฟุ้งๆ แต่เพลง 17 คือฉีกหมดเลย

เพลง 17 คือเพลงเร็วเพลงแรกของ Dept ที่มีจังหวะสนุกชวนเต้น ซึ่งเบนซ์บอกกับเราว่า จริงๆ แล้วเพลงเร็วไม่ใช่แนวเพลงหลักของวงเลย เพราะแนวเพลงหลักของ Dept คือเพลงช้าหรือเพลงเศร้า ซึ่งความเป็น 17 เป็นเพลงที่ไม่ใช่ T-POP จ๋าๆ ด้วยซ้ำ เพราะจะมีกลิ่นเพลงสไตล์ 80-90s อยู่หน่อยๆ แต่ก็มีความดิสโก้ด้วย เพราะเบนซ์อยากใส่ไลน์เบสเข้าไปในเพลงด้วย แล้วก็มีทั้งเปียโนที่ลุคไม่เคยใส่มาก่อน

และเพลงนี้เป็นเพลงแรกที่ Dept ร้องเพลงชัด ร้องสไตล์แข็งๆ เพราะก่อนหน้านี้คนมักพูดว่า Dept ร้องเพลงดูฟุ้งๆ ว่าง่ายๆ คือเป็นการร้องเพลงสไตล์ The Beatles เพลง 17 เลยฉีกจากความเป็น Dept มากๆ และยิ่งไปกว่านั้นคือ เพลงนี้ได้รับอิทธิพลมาจากเพลง Love never felt so good – Michael Jackson มาเยอะเหมือนกัน เพราะเป็นเพลงที่อาจารย์ใช้สอนในห้องเรียน สมัยที่ทั้งคู่เรียนมหาวิทยาลัยด้วย เพลง 17 จึงเป็นความทรงจำที่ทั้งเบนซ์และลุคผสมผสานสิ่งใหม่ๆ หลายอย่างเข้าด้วยกัน จนเกิดเป็นความทรงจำที่ไม่อาจเลือนไปจากวง Dept ได้

นิยาม ‘เพลงชาติ’ ในแบบของ Dept

เพลง 17 มันยังป๊อปไปสำหรับเพลงชาติ

มาคุยกับ Dept วันนี้ถึงได้เข้าใจนิยามของคำว่า ‘เพลงชาติ’ ที่ต่างออกไปจากความคิดของเรา เพราะเราเคยคิดว่าเพลงชาติของวงดนตรีสักวงหรือศิลปินสักคน มักเป็นเพลงที่ดังและใครๆ ก็ร้องตามได้ แต่สำหรับ Dept แล้ว เพลง 17 อาจไม่ใช่เพลงชาติ แต่เป็นเพลง ‘ลา ลา ลา’ ต่างหากที่เป็นเพลงชาติสำหรับ Dept

นิยามคำว่าเพลงชาติของ Dept จึงหมายถึง…

“เพลงที่ฟังอีกกี่ปี วงก็ต้องเล่นเพลงนี้ตลอดไป มันคือเพลงที่ timeless” – เบนซ์

“เพลงที่ไม่สามารถถอดออกจากเพลย์ลิสต์ได้” – ลุค

เมื่อดนตรีกลายเป็นศิลปะบนผิวหนัง

ก่อนนั่งคุยกับ Dept เราแอบเดินดูบรรยากาศงานสักและได้ไปส่องลายสักที่เบนซ์และลุคออกแบบเอาไว้ ONCE เลยคิดขึ้นมาได้ว่า คงมีแฟนคลับไม่น้อยเลยที่นำบทเพลง หรือความเป็น Dept ไปสักไว้บนส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกาย เพื่อบันทึกความทรงจำบางอย่างในชีวิตผ่านวง Dept

“ตอนไปเชียงใหม่ มีพี่คนหนึ่งเขามีโชว์รอยสักลายใหญ่มากให้ดูด้วยครับ” – ลุค

“จริงๆ ดีใจแต่ก็อึ้งด้วย เพราะมันทําให้รู้สึกว่าเราอย่าไปทําอะไรไม่ดีในอนาคตนะ เพื่อที่จะไม่ให้เขารู้สึกว่า กูสักอะไรลงไปในตัววะเนี่ย” – เบนซ์

รอยสักเป็นสิ่งที่ลบไม่ได้หรือลบออกได้ยาก เพลงทุกเพลงของวง Dept เองจึงเป็นเหมือนรอยสักของ Dept ไม่ต่างกัน เพราะทุกบทเพลงที่ถ่ายทอดไปถึงคนฟัง คนฟังจะจดจำเพลงเหล่านั้นได้เสมอ ต่อให้ Dept จะชอบหรือไม่ชอบเพลงเหล่านั้นแล้วก็ตามที

จริงๆ Dept เองก็มีรอยสักนะ เบนซ์มีรอยสักทั้งหมดอยู่ 3 จุด ลายหนึ่งเป็นคำว่า HAY! ซึ่งเป็นลายที่ได้แรงบันดาลใจจากตัวละคร Klaus Hargreeves ในซีรีส์เรื่อง The Umbrella Academy ตัวละครนี้สักคำนี้ไว้ที่มือเหมือนกัน เป็นคาแรกเตอร์แบบหลุดโลกหน่อย ซึ่งเบนซ์ชอบตัวละครสไตล์นี้อยู่ไม่น้อยเลย

ขณะที่ลุคเองมีรอยสักเดียวที่แขน เป็นรอยสักที่ได้มาด้วยความบังเอิญ เกิดจากวันที่เบนซ์ไปสักกับช่างคนหนึ่งที่อยู่ในงานวันนี้เหมือนกัน พอได้เห็นทุกคนสัก ลุคก็ฮึกเหิมขึ้นมาจนได้สักเป็นลายนี้ แต่แม้ว่าจะบังเอิญ เขาก็ยังคงชอบรอยสักนั้นอยู่ดี

มากกว่าแค่การสัก

หลังจากชิตแชตสั้นๆ กับ Dept เสร็จ ทั้งคู่มีภารกิจที่ต้องไปเดินดูบรรยากาศในงานต่อ เพราะเมื่อวันที่ 5 กรกฎาคมที่ผ่านมา พื้นที่ของบ้านศิลปะหลังเล็กอย่าง When life gives you lemons ได้ถูกเติมเต็มมวลแห่งความทรงจำด้วยกิจกรรมน่ารักๆ ที่ไม่ได้มีแค่กิจกรรมสักด้วย อย่าง Workshop งานคราฟต์ กับกิจกรรมร้อยลูกปัด เพนต์โมเดลเห็ด เพนต์เคสโทรศัพท์ หรืออย่างโหลแห่งความทรงจำ ที่ชวนผู้เข้าร่วมงานมาแชร์เรื่องราวที่อยากเล่าให้ใครสักคนฟัง และกิจกรรม Surprise Film Activity จาก Dept เป็นภารกิจพิเศษจากลุค-เบนซ์ กับการถ่ายกล้องฟิล์มเก็บบรรยากาศในงานผ่านมุมมองของตัวเองด้วย

ก่อนจะจบงานนี้ไป แฟนๆ ของ Dept ยังได้พูดคุยกับศิลปินคนโปรด รวมแฟนรอยสักเองก็ได้คุยกับช่างคนโปรดด้วย นี่จึงไม่ใช่แค่งานสัก Flash Day ที่รีบเดินเข้ามา-เลือกจิ้ม-สักแล้วเดินจากไป แต่เป็นการเชื่อมโยงระหว่างเสียงเพลงกับลายเส้นที่ทำคอมมูนิตีแห่งศิลปะเต็มไปด้วยมวลพลังงานดีๆ ที่เติบโตขึ้นอีกขั้น