จุดเริ่มต้นจากตัวเอง

สิ่งที่โดดเด่นที่สุดกับผลงานของ Hana Jam คือเด็กสาวหน้าตานิ่งเรียบที่เป็นทั้งตัวละครหลักในงานของเธอ เป็นจุดโฟกัสบนภาพวาดของเธอ เรียกได้ว่าเป็นศูนย์กลางของงานจากศิลปินคนนี้

“ผู้หญิงที่เห็นในภาพชื่อว่า ‘ฮานะ’ เป็นตัวแทนของแยม เหมือนเป็นตัวตนของแยมที่ออกมาในเชิง Narrative Storytelling ถ้าแยมเป็นภาพก็คงเป็นแบบน้อง ภาพน้องฮานะที่เห็นมาจากตัวตนของแยมเอง จะเห็นได้ว่าน้องทำหน้าแบบ ‘Poker Face’ อยู่ตลอดเวลา คือไม่แสดงอารมณ์อะไรออกมา เหมือนกับตัวแยมที่เป็นคนอินโทรเวิร์ตมาก ไม่แสดงอารมณ์ออกมาตรงๆ

“ถ้ามองในมุมผลงาน การที่น้องทำหน้านิ่ง ก็เปิดโอกาสให้คนได้ใช้เวลาทำความเข้าใจกับภาพที่เห็นว่า จริงๆ แล้วอารมณ์ของงานนี้เป็นยังไง ถ้ามองไปที่งานของแยมจะเห็นว่า น้องฮานะในแต่ละรูปก็มีท่าทางที่ต่างกันไป ผู้ชมก็สามารถมองเห็นอารมณ์ที่แตกต่างของน้องฮานะในแต่ละภาพด้วย”

ประเด็นสำรวจตัวเองกลายเป็นข้อความสำคัญที่เธอนำเสนอผ่านผลงาน รวมถึงเป็นธีมหลักของนิทรรศการเดี่ยวครั้งแรกของเธอด้วย แม้ว่าไม่ได้เริ่มทำงานผ่านประเด็นนี้มาตั้งแต่ต้น ทว่า การเติบโตยิ่งทำให้เธอเข้าใจคุณค่าของตัวเอง กลายเป็นแรงบันดาลใจสำคัญให้เธอสร้างสรรค์ผลงานออกมา

“ในแต่ละภาพของแยมจะมีจุดเชื่อมโยงกับประสบการณ์ของตัวเอง แต่ขณะเดียวกันก็มองถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในสังคมด้วย และพยายามหาจุดตรงกลางให้เหมือนกับว่า ส่วนหนึ่งเรานำเสนอเรื่องที่ผู้คนผ่านประสบการณ์หรือการดำเนินชีวิตบางอย่างที่เห็นได้ในภาพ

“แต่ในอีกส่วนก็มีตัวตนของแยมอย่างชัดเจน เช่น ภาพวาดที่มีตุ๊กตาแม่ลูกดกก็เป็นภาพแทนการเติบโตขึ้นของแยมที่ชัดเจนมาก ก็พยายามใส่สัญลักษณ์ต่างๆ ที่เป็นตัวตนแทนเข้าไปในงานของเรา”

อิทธิพลจากญี่ปุ่น

ตัวตนที่ศิลปินคนนี้ใส่ลงไปในภาพไม่ได้มีแค่น้องฮานะเท่านั้น แต่รวมถึงการแต่งเติมองค์ประกอบต่างๆ ที่มาจากความชอบของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นสีสันอันสดใส ลวดลายดอกไม้ที่แฝงลงไป รวมถึงภาพจากจินตนาการ ซึ่งถ่ายทอดลงในผลงานอย่างโดดเด่น

“จริงๆ แยมเป็นชอบวัฒนธรรมญี่ปุ่น อย่างคำว่า ‘ฮานะ’ ก็เป็นภาษาญี่ปุ่นแปลว่า ‘ดอกไม้’ คือเราซึมซับพวกนี้มาตั้งแต่เด็กชอบดูการ์ตูน ชอบดูอนิเมะ แล้วก็ช่วงเรียนปริญญาตรีก่อนจบ ทางอาจารย์อยากให้แยมหาตัวตนของตัวเองให้เจอ แล้วเชื่อมโยงในการสร้างคาแรคเตอร์ของเรา ก็มารีเสิร์ชหาจุดเชื่อมโยงของตัวเอง เพราะอยากให้งานสะท้อนตัวตนของเรามากที่สุด

“แยมมารู้ตัวว่าเป็นคนชอบการวางแพตเทิร์นในงานศิลปะของคนญี่ปุ่น ซึ่งงานที่ชอบมากคือ ‘กิโมโน’ ชุดประจำชาติของญี่ปุ่น ก็หยิบแพตเทิร์นของการจัดวางในกิโมโนมาปรับกับงาน รวมถึงสีสันต่างๆ ด้วย”

สีสันถือเป็นอีกหนึ่งจุดที่เป็นเอกลักษณ์ของผลงาน Hana Jam ใช้สีสันสดใสผสมผสานกับความอ่อนหวาน แต่ยังรักษาความโดดเด่นจัดจ้านเอาไว้ได้ดี ซึ่งหลายคนก็รักผลงานของเธอ เพราะสีสันสวยงามบนงานภาพวาดกับสไตล์โดดเด่นแบบนี้

“จริงๆ เป็นคนชอบโทนสีสไตล์นี้มาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว คือไม่ใช่ทุกผลงานที่ใช้โทนสีสดใส จะมีการเปลี่ยนโทนสีบ้าง แต่ว่าตัวตนเราก็ยังเป็นคนชอบสีแบบนี้อยู่

การใช้สีก็ขึ้นอยู่กับอารมณ์ เรื่องราวที่นำเสนอในภาพด้วย เราพยายามคิดก่อนว่าภาพนี้อยากสื่ออะไร? เสร็จแล้วก็ดูว่าอยากนำเสนอน้องฮานะแบบไหน วางรูปแบบที่อยากใส่ในภาพลงไป สีก็ปรับไปตามงานที่เราอยากนำเสนอออกไป”

จินตนาการเพื่อการค้นหาตัวเอง

แม้ว่างานของ Hana Jam ได้แรงบันดาลใจจากประสบการณ์ และตัวตนแท้จริงของศิลปิน แต่ความน่าสนใจอีกด้านคือเธอนำเสนอภาพวาดในสไตล์ Pop-Surrealism เรียกได้ว่าคนละด้านกับที่มาที่ไปของผลงานเลย

“เรามองว่างานศิลปะไม่มีผิดมีถูก คือความคิดของเราในการสร้างสรรค์ไม่มีถูกผิดอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น ขึ้นอยู่กับว่าอยากใส่ผลงานอะไรลงไปในงาน

“แยมอยากเล่าเรื่องตัวเองลงไปในงาน แต่เราก็แค่อยากเล่าอะไรแทนความรู้สึกในใจออกไป ซึ่งบางทีไม่ต้องเล่าแบบตรงไปตรงมาขนาดนั้นก็ได้ เราสามารถเล่าเรื่องแบบอ้อมๆได้ เล่าผ่านอะไรที่มันเหนือจริงได้ สามารถเปิดพื้นที่ให้คนตีความในแบบของตัวเองได้

“แยมอยากให้งานภาพเป็นเหมือนภาษาที่เราเห็นแล้วคิดวิเคราะห์ตามไปด้วยได้ เปิดพื้นที่สนทนาให้ได้สะท้อนตัวเอง และในมุมของตัวเองก็ยังสนุกและมีความสุขที่ได้ทำงานสไตล์นี้”

ผลงานของ Hana Jam อยู่ในองค์ประกอบเหนือจริงเสมอ เธออธิบายว่าอีกสิ่งที่สำคัญในงานของเธอคือการใส่สัญญะต่างๆ ลงไป ไม่ว่าจะเป็นสิ่งของ สรรพสัตว์ ไปจนถึงสภาพแวดล้อมในภาพ ที่เป็นหนึ่งในเครื่องมือสร้างความหมายและอารมณ์ทั้งที่ตัวเธอเองอยากสื่อออกไป รวมถึงในความหมายของผู้ชมงานด้วย

“มันคือสัญญะที่แทนจินตนาการของเรา แยมอยากให้ทุกคนหาความหมายของตัวเอง เวลามองตาน้องฮานะแล้วรู้สึกอะไร จริงๆ เนื้อหาของผลงานค่อนข้างเป็นปลายเปิด เราอยากให้ทุกคนได้ค้นหาตัวเอง” แยมกล่าวทิ้งท้าย