มุกอินเลิฟ

ทะเลสาบขนาดกว้างในมุกดาหาร โอบล้อมไปด้วยเทือกเขา ต้นไม้ ป่าเขียวขจีที่กระทบเข้ากับแสงยามเช้า ส่วนไออุ่นจากผิวน้ำผสมเคล้าเปลือกไม้นานาพันธุ์ก็ส่งกลิ่นหอมพัดโชยไปตามสายลมอ่อน ใครบางคนซึ่งกำลังทอดสายตาออกไปราวกับเป็นนักสังเกตการณ์ คงพลอยได้สัมผัสกลิ่นอายสดชื่นจากรุ่งอรุณแรก ราวกับถูกทักทายจากผืนป่าธรรมชาติยังไงยังงั้น

ได้ยินอยู่บ่อยครั้ง “มุกดาหารดูจะเป็นเมืองของคนเหงา เหมาะมากกับวิถีสโลว์ไลฟ์ ใครมาคงได้พบความสุขที่ใจ…” ถ้าจะจริงอย่างที่ว่า เพราะพอได้นั่งทอดกายริมแม่น้ำ จิบเครื่องดื่มเย็นๆ พร่ำมองผู้คนพายเรือไปตามสายน้ำ พร้อมดื่มด่ำแสงสีส้มซึ่งกำลังริบหรี่ สีฟ้าครามก็คืบคลานเข้ามาช้าๆ ชั่วขณะที่โมงยามสุดท้ายลาจากอย่างเงียบงัน อารมณ์สุขสงบก็ค่อยๆ สะกิดเข้าที่หัวใจ

นี่คงเป็นเสน่ห์ของห้วยสิงห์ที่ได้สัมผัสเป็นครั้งแรก และคงไม่แปลกใจที่บ่อยครั้ง เล็ก ใบเมี่ยง หนึ่งในหุ้นส่วนและสถาปนึกมักจะแวะมานั่งจิบเบียร์เชยชมทัศนียภาพบ้างเพียงลำพัง บางเวลาร่วมวงกับเพื่อน บางครั้งได้เจอคนหน้าใหม่ละแวกนั้น แต่ทุกครั้งที่ปล่อยใจคล้อยไปตามเสียงธรรมชาติ เล็กบอกกับเรา เขาจะคิดถึงทะเล การแวะเวียนมาที่นี่อยู่เรื่อยๆ คงชัดเจนแล้วว่า สถาปนิกผู้นี้อินเลิฟห้วยสิงห์แห่งนี้เข้าแล้ว

ธรรมชาติอินเลิฟ

พื้นที่ราว 5 ไร่ ที่เล็กขอเช่า ถูกเนรมิตให้เป็น ‘ห้วยสิงห์อินเลิฟ’ แหล่งท่องเที่ยวในพื้นที่ธรรมชาติ เล็กตั้งใจจะเติมสุนทรียะให้กับมุกดาหาร เพื่อพัดพาผู้คนได้เข้ามารู้จักเสน่ห์เมืองมุกที่ว่าเงียบงัน แต่ความสงบกลับเป็นที่ต้องการของคนอยากหลบหนีความวุ่นวายสักระยะ ที่นี่ก็คงตอบโจทย์นั้นได้ดี

ตัวอาคารคาเฟ่ เล็กออกแบบเองโดยเน้นใช้สีโทนขาวชวนนึกถึงทะเล ส่วนเฟอร์นิเจอร์ก็นับว่ามีเสน่ห์หาได้ยาก เพราะในเวลาที่ไม่ได้จับปากกาเขียนหนังสือ เขาจะสวมบทเป็นสถาปนึก เอ้ย สถาปนิกผู้หลงใหลในของเก่า เพลงเก่า และหนังเก่า เลยจับเอาความชอบเหล่านั้นเข้าต่อเติมชิ้นส่วนไม้และวัสดุต่างๆ ออกมาเป็นโต๊ะ เก้าอี้ ส่วนดีไซน์ เล็กบอกในคราวต่อมา “เลียนแบบให้ดูเป็นของเก่า” ของตกแต่งที่ตั้งวางเรียงรายภายในคาเฟ่ก็ล้วนแต่เป็นงานฝีมือที่เขาประกอบขึ้นเองทั้งหมด

ถามได้ไหมทำไมถึงหลงใหลความเก่าขนาดนั้น…? “ผมชอบความดิบที่มีร่องรอยของกาลเวลา เพราะในความไม่สมบูรณ์แบบนั้นก็สวยงามได้ ไม้ที่ผ่านกาลเวลา เหล็กที่ขึ้นสนิม สวยงามในแบบของมันได้เหมือนกัน”

เมนูอินเลิฟ

ปล่อยความรู้สึกให้คล้อยไปตามเสียงทะเลสาบอยู่นาน ก็เริ่มนึกถึงเครื่องดื่มขึ้นมา ‘น้ำแดงมะนาวโซดา’ เป็นเมนูยอดฮิต เพราะดื่มริมแม่น้ำ ก็เรียกความสดชื่นได้ดีทีเดียว อันที่จริงใครอยากมาฝากท้องก็มาได้นะ ที่นี่เสิร์ฟอาหารอีสานในเมนูเรียบง่าย แนะนำว่าถ้ามาตอนเย็น สั่งแจ่วฮ้อนมากินระหว่างชมพระอาทิตย์ตกดิน คงได้ฟิลน่าดู

ว่ากันว่าเข้าหน้าร้อน ถ้าผิวไม่ไหม้เกรียมซะก่อน ก็ถือว่าฤดูนี้มีข้อดีตรงที่ว่า แสงสีส้มของฤดูมักช่วยสร้างความทรงจำดีๆ เสมอ ถ้ากำลังแพลนหากิจกรรมในวันว่าง ลองชวนเพื่อนหรือคนข้างๆ มาเล่นซับบอร์ดที่นี่ดูสิ หรือจะหลบแดดมาพายเรือคนเดียวก็เป็นไอเดียที่ดี คิดว่าเป็นกิจกรรมที่ทำให้เราได้ใช้เวลาอยู่กับตัวเองได้ดีมาก และวันดีคืนดีมาถูกจังหวะอาจได้พบเข้ากับวงดนตรีอะคูสติกขับร้องเสียงไพเราะกล่อมอารมณ์คนฟังข้างริมแม่น้ำ ชวนให้คล้อยตามเลยทีเดียว

ห้วยสิงห์อินเลิฟยังมีพื้นที่ตั้งแคมป์ปิ้ง กางเต็นท์นอนดูดาวในค่ำคืนด้วยนะ ได้ยินว่าตกดึกเมื่อไหร่ หมู่ดาวจะพากันส่องประกายบนฟ้ามากมายเลยทีเดียว ลองหลับตาแล้วเงี่ยหูฟัง ถ้าคุณตั้งใจมากพอก็จะได้ยินเสียงเพรียกร้องของดวงดาว

ในวันนั้นจำได้ขึ้นใจ ตัวเรารู้สึกดีแค่ไหนที่ได้ปล่อยกายและใจให้ธรรมชาติเข้าโอบกอด ก็อย่างว่า เสน่ห์ทะเลสาบ ณ ห้วยสิงห์อินเลิฟ มักชวนผู้คนให้มาตกหลุมรักเสมอ สำหรับเราก็คงไม่รอดแล้วล่ะ