แรกเริ่ม

Papilo Flow Bar คือสโลว์บาร์ที่ดัดแปลงจากจักรยานวินเทจของคุณโป๊บ – กิตฐนพงษ์ โรจนบวร เจ้าของร้านเสื้อผ้าในจตุจักร พิษโควิดทำให้เขาควานหาโอกาสในวิกฤตเพื่อค้นพบเส้นทางเดินใหม่ๆ ที่มาลงเอยด้วย ‘กาแฟ’ แต่สิ่งที่เขามองเห็นมากกว่ารสชาติกลับเป็น ‘ซองกาแฟ’…

เขาตั้งคำถามในใจมาตลอดว่าเอามาทำอะไรต่อได้ไหม เพราะเสียดายลายกราฟิกดีไซน์สวยๆ

“ผมเห็นว่ามันสวยเลยเก็บไว้ไม่ได้ทิ้ง แล้วก็คิดว่ามันควรจะทำอะไรได้อีก พอดีมีกระเป๋าใบเล็กๆ ใบหนึ่งไว้ใส่เงินใส่บัตรทุกอย่าง เลยคิดว่าซองกาแฟเหล่านี้น่าจะเอามาทำเป็นกระเป๋าแบบนี้ได้” เขาเล่าพลางหยิบซองกาแฟจำนวนหนึ่งออกมาให้เราดู แต่ละซองมีดีไซน์แตกต่างและคาแรกเตอร์ในตัวเอง

“เพราะมันสวยและใช้งานได้จริง ผมก็ดีใจว่า เราไม่ต้องทิ้งซองกาแฟเหล่านี้แล้ว”

พอผลงานกระเป๋าแสดงออกมาผ่านเพจ Papilo Flow Bar ทุกคนเริ่มเห็นภาพ เริ่มเข้าใจ เริ่มชอบ ก็เริ่มส่งซองกาแฟมาให้มากขึ้น ทุกวันนี้เขาก็ยังคงรับซื้อซองกาแฟ และสำหรับบางคนที่มีจำนวนมากก็สามารถนำมาแลกเป็นกระเป๋าได้เหมือนกัน

รังสรรค์

“เสน่ห์ของงานรีไซเคิลคือการติด-ต่อ บางถุงไม่สามารถต่อเป็นกระเป๋าได้หนึ่งใบเต็ม ก็ต้องนำมาต่อกัน ต้องคิดว่าลายไหนของแต่ละถุงที่แมทช์กัน และลายเหล่านี้ควรอยู่ส่วนไหนของกระเป๋าเพื่อที่เรานำมาต่อกันแล้ว ทำให้กระเป๋าดูน่าสนใจ ตอบโจทย์ลูกค้า” คุณเจษอธิบายวิธีคิดของเธอกับการเล่นสนุกในงานนี้ที่ทำให้รู้สึกตื่นเต้นทุกครั้ง เวลาลุ้นว่ากระเป๋าแต่ละใบจะมีหน้าตาและลวดลายออกมาเป็นแบบไหน

ซองกาแฟที่ได้มาจะถูกใช้แทบทุกส่วนทุกมุม ไม่ว่าจะเป็นด้านข้างซอง ก้นถุง เพราะแต่ละส่วนล้วนมีลายน่าสนใจในตัวเอง มันจึงแทบจะไม่มีเศษซองกาแฟเหลือทิ้งเลย

เราถามว่าเสียเวลากับขั้นตอนไหนมากที่สุด คุณเจษตอบทันทีว่า ‘การตัดทำความสะอาด’ ซึ่งเป็นงานหนักพอสมควร “งานรีไซเคิลมันจะเสียเวลาตรงนี้มาก เราใช้เวลาเกือบสองวันเลย ยังไม่รวมตัดเย็บอีกนะ เพราะเวลาตัดก็ต้องคิดไปด้วยว่าลายไหนควรอยู่ตรงไหนของกระเป๋า เราว่ามันเหมือนวางกราฟิกไว้ในหัวเลยว่าต้องนำอะไรมาประกอบกัน ใช้จินตนาการตลอดเวลา แล้วเราก็ตั้งใจว่าจะทำออกมาให้ไม่ซ้ำกัน เลยต้องคิดทุกส่วนเพื่อให้คนชอบ คิดหลายเวอร์ชั่นเลยล่ะ”

แต่ถึงแม้เธอจะบอกว่าใช้เวลานานแค่ไหน ผ่านไปสามเดือนจากวันที่เริ่มต้นจนถึงวันนี้ผลิตได้สองร้อยกว่าใบ ตัวเลขนี้ไม่ธรรมดาเลย!

รีไซเคิล

“คนจะชอบติดภาพว่ามันคือ Recycle ไม่มีต้นทุน แต่ในมุมของขั้นตอนการผลิต กว่าเราจะได้ซองเหล่านี้มามันยากมาก พอได้มาแล้วใช้ได้แค่ไหน-ออกแบบยังไงก็ มีความท้าทายไม่ใช่น้อยเลย” คุณโป๊บบอกเรา

“มันคืองานศิลปะชิ้นนึงค่ะ” คุณเจษเสริม “อะไรที่ดึงลวดลายจากถุงออกมาได้ก็จะพยายามคิดพยายามทำ เพราะอยากให้กระเป๋าสวยทุกใบ”

“ผมมองว่าการที่เราจะทำผลงานอะไรสักอย่างนั้นมันทำคนเดียวไม่ได้ครับ ทุกอย่างต้องมีเพื่อนร่วมทางพร้อมเดินทางไปด้วยกัน อย่างผม ถ้าเลือกผิดคน ไม่ใช่พี่เจษทำ ก็อาจไม่ได้กระเป๋าแบบนี้ ยอมรับเลยครับว่าความละเอียดอ่อนต่างๆ ยกให้พี่เขาจริงๆ”

แม้เป็นงานรีไซเคิล แต่คุณโป๊บก็อยากฝากให้ทุกคนมองว่ามันคือศิลปะ ไม่ใช่เอาขยะมาเย็บเป็นกระเป๋า และมันคือการสร้างคุณค่าใหม่ให้กับซองกาแฟที่ถ้าใครไม่สนใจก็คงทิ้งมันไปกลายเป็นขยะในที่สุด การรีไซเคิลกระเป๋าก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ทุกขั้นตอนต้องประณีต พิถีพิถัน เพื่อสร้างให้มันมีคุณค่าในตัวเอง และต้องนำไปใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวันได้จริง

“ที่สำคัญ มันมีเพียงชิ้นเดียวเหมือน NFT เลย”