มอญไทรน้อยมาจากไหน

ที่มาที่ไปของชาวมอญในอยุธยาต้องย้อนกลับไปในสมัยกรุงศรีอยุธยา ความที่เป็นเมืองท่าสำคัญในระดับนานาชาติ มีการติดต่อกับประเทศต่างๆ ทางทะเล ทำให้มีกลุ่มต่างชาติเข้ามาอยู่อาศัยและทำมาหากิน ไม่ว่าจะเป็นชาวฝรั่งเศส โปรตุเกส ฮอลันดา สเปน ญี่ปุ่น จีน และอินเดีย รวมถึงกลุ่มชาติพันธุ์อื่นๆ ที่อพยพเข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภาร โดยเฉพาะกลุ่มชาวลาว เมียนมา และมอญ ซึ่งมีจำนวนมากถึง 1 ใน 3 ของประชากรชาวสยาม

พี่แดงลงลึกไปอีกว่า ชาวมอญไทรน้อยน่าจะเป็นกลุ่มที่อพยพมาจากกรุงหงสาวดีตั้งแต่สมัยสมเด็จพระนเรศวรมหาราช เนื่องจากในสมัยพระเจ้านันทบุเรง หงสาทำสงครามพ่ายแพ้ต่อกองทัพพระนเรศวรหลายต่อหลายครั้ง ทำให้ทรงดำเนินมาตรการกระชับอำนาจ และทรงใช้อำนาจกดขี่ชาวมอญอย่างหนักจนทำให้ชาวมอญจำนวนมากหลบหนีมาพึ่งบารมีกษัตริย์แห่งอยุธยา

นับเป็นเวลากว่า 4 ศตวรรษที่ชาวมอญเข้ามาตั้งถิ่นฐาน และยังคงมีประเพณีวัฒนธรรมของตัวเอง ซึ่งแม้บางเรื่องอย่างภาษาพูดและภาษาเขียนกำลังหล่นหายไปตามกาลเวลา แต่เรื่องวัฒนธรรมและภูมิปัญญายังคงฝังแน่นอยู่ในวิถีชีวิตประจำวัน

ทัวร์เมืองมอญ

นอกจากวิชาอาหารถิ่นและเครื่องแต่งกาย พี่แดงยังแนะนำให้ปั่นจักรยานทัวร์หมู่บ้าน พร้อมทิ้งท้ายไว้ว่าลองไปสอดส่องดูนะว่าบ้านไทรน้อยหน้าตาเป็นยังไง

อย่างบ้านคุณตาทำอิฐมอญที่แทบไม่เหลือแล้วในไทรน้อย อิฐมอญมีความหมายตรงตัวตามนั้น นับตั้งแต่ชาวมอญย้ายถิ่นฐานเข้ามาได้พกภูมิปัญญาทำอิฐติดตัวมาด้วย เมื่อเข้ามาตั้งรกรากใหม่จึงทำอิฐสร้างบ้าน ต่อมาจึงยึดเป็นอาชีพทำอิฐขายและเรียกว่า อิฐมอญ หลังจากฟังเรื่องเล่า คุณตายังใจดีชวนเก็บอิฐที่ตากแดดมาทั้งวัน แถมด้วยสอนการเรียงอิฐในเตาเผาด้วยเทคนิคพิเศษ และยังไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบราวกับเป็นลูกหลานมาเยี่ยมเยียน

นอกจากนี้ ในชุมชนยังได้เห็นบรรยากาศของนาข้าว สวนกล้วยนานาชนิด ทั้งกล้วยน้ำว้า กล้วยหอม กล้วยไข่ (เป็นเหตุว่าทำไมกล้วยบวชชีจึงเป็นเมนูของหวานติดบ้าน) รวมไปถึงไร่ข้าวโพด และแปลงผักสวนครัวที่แต่ละบ้านมักปันพื้นที่ไว้ปลูกบริโภคในครัวเรือน

หากถามว่าหน้าตาของบ้านไทรน้อยเป็นยังไง ให้นึกถึงความเขียวร่มรื่น สังคมเกษตร บ้านเรือนไทย สงบ เรียบง่าย และให้ความรู้สึกอบอุ่นคุ้นเคยเหมือนได้กลับบ้านนอกของตัวเอง หรือหน้าตาของ ‘ความสุข’ อาจเป็นประมาณนี้ก็ได้