Signature Coffee of Phangnga

“ผมไม่อยากเป็นแค่คนนอกที่มาอาศัยอยู่ แต่อยากทำตัวให้เป็นประโยชน์ด้วย ผมมองว่าพังงามีทุกอย่างที่คนควรจะมุ่งมาเที่ยว ที่นี่ตอบโจทย์การเป็นเมืองๆ หนึ่งที่อุดมไปด้วยกาแฟกับศิลปะ เลยคิดว่าควรทำอะไรให้วงการกาแฟที่นี่ตื่นตัวขึ้นแล้วลามไปถึงงานศิลปะ” โอ๊ต เล่าถึงที่มาของการเกิดผลิตการแฟน้องใหม่

แต่สิ่งที่พังงายังไม่มีคือกาแฟเป็นของตัวเอง…

กาแฟของตัวเองที่มีคาแรกเตอร์ชัดเจนพอที่จะทำให้คนอื่นหันมาสนใจจึงเป็นไอเดียที่ผุดขึ้นและกลายเป็นธงในใจของเรื่องนี้ หลังจากนั้นก็มีการพูดคุยกับคนในพื้นที่เพื่อหาวัตถุดิบที่มีความเป็นไปได้จนได้รับคำแนะนำว่ามีไม้ประจำจังหวัดชื่อ เทพทาโร เป็นไม้หอม ยิ่งพอไปหาข้อมูลเพิ่มเติมยิ่งพบว่าคุณสมบัติที่มีในไม้ชนิดนี้มันอยู่ในกาแฟดีๆ และน่าสนใจหลายตัว

ประจวบเหมาะกับทางเจ้าภาพจัดงานเปิดฤดูกาลท่องเที่ยวมาชวนไปออกบูธซึ่งปีนี้เป็นธีมงานสมุนไพร โอ๊ตจึงถือโอกาสเอาโปรเจ็กต์ที่คิดไว้มารวมกับงานนี้ทันที

“ผมอยู่ในวงการกาแฟมา 6-7 ปี ผ่านการร่ำเรียนมาทั้งการชงและชิมมาก็ไม่น้อย แต่ยิ่งเดินมาไกลเท่าไหร่ยิ่งรู้ว่าเราตัวเล็กๆ ลงเรื่อยๆ กาแฟยิ่งเรียนรู้มากเท่าไหร่ก็เหมือนเรารู้น้อยลงเท่านั้นเพราะมีเรื่องให้เรียนไม่จบ ผมคิดว่าตัวเองมีความรู้กลางๆ แต่สามารถเอาความรู้ความเข้าใจและประสบการณ์ที่มีจัดการกับสิ่งที่ต้องทำได้”

คุณค่าที่ถูกมองข้าม

สิ่งแรกที่เขาทำหลังจากเดินหน้าเร่งโปรเจ็กต์คือ การทำความเข้าใจกับเทพทาโรทั้งต้น ก่อนจะทราบว่าต้นมีขนาดใหญ่มากและต้องใช้เวลาพอสมควรกว่าจะได้ครบทุกส่วนของต้นเพื่อนำมาชิม ดม และจับอย่างละเอียด เพราะต้องรวบรวมจากหลายที่ ยากที่สุดคือการหาราก ซึ่งต้องไปหาต้นที่โค่นแล้วขุดขึ้นมา

“สิ่งที่ผมเจอระหว่างทางคือทุกคนจะบอกว่าเคยมี ทั้งที่เป็นไม้ประจำจังหวัดแต่ถามหากับใครก็บอกว่าโค่นไปแล้ว ไม่มี ไม่ค่อยได้ปลูก ผมงงว่ามันไม่มีการส่งเสริมอะไรเลยเหรอ มีแต่ไม่เก็บไว้เพราะเอาประโยชน์ไปทำอะไรก็ไม่รู้ เหมือนเกะกะการใช้พื้นที่ หากมีการให้ความสำคัญมากพอ เขาคงจะเลือกเก็บไว้และเลื่อนสิ่งปลูกสร้างไปข้างๆ”

เจ้าของร้านกฤษณาวารี เล่าว่าอยากได้ลักษณะเด่นของแต่ละส่วนเข้าไปอยู่ในกาแฟจึงตั้งใจใช้ทั้งหมด แต่ด้วยโปรเจ็กต์นี้มีเวลาสั้นมากจึงพลาดไม่ได้ เพราะไม่แน่ใจว่าถ้ารอบแรกพลาดจะทำรอบสองทันมั้ย เลยมีการเตรียมแผนสำรองทำไว้ 2 อย่าง คือ เทพทาโรกับกระท่อม เนื่องจากกระท่อมเคยทำแล้ว แค่เป็นการรีแบรนดิงให้รู้สึกเป็นสมุนไพรมากขึ้น ทั้งหมดเราจะคุยกันว่าคาดหวังไว้อย่างไร ซึ่งก็ต้องลุ้นทั้งกระบวนการที่ฟาร์มและโรงคั่วว่าจะดึงสิ่งที่ต้องการออกมาได้มากน้อยแค่ไหน

“เทพทาโรเป็นเมล็ดกาแฟสายพันธุ์อราบิก้าที่ใช้อัตลักษณ์ของพังงารวมกับเมล็ดกาแฟที่ดีที่สุดของเรา คั่วด้วยโรงคั่วที่ดีที่สุดที่เรามี ความพิเศษอยู่ที่คาแรกเตอร์ของเทพทาโรเมื่อถูกรวมเข้ากับกาแฟแล้วโดดเด่นมาก รสชาติเปรี้ยวหวานได้จากตัวเมล็ดกาแฟ แต่สิ่งที่กาแฟได้ดูดซึมเข้าไป มันส่งให้เกิดความซับซ้อนของรสชาติและกลิ่นอย่างน่าตื่นเต้น เราจะได้กลิ่นของไม้เนื้อหอม ขณะเดียวกันในความเป็นไม้หอมก็ดันไปคล้ายกับเครื่องเทศ เป็นกลิ่นหอมของไม้ที่มีความซับซ้อนมากขึ้น”

“อย่างที่บอกว่าความเป็นมินต์ในกาแฟจะไม่ค่อยเจอ แต่พอเอาเทพทาโรไปควบรวมเข้ากับกาแฟ ความเย็นจะถูกส่งต่อไปในกาแฟด้วย ทำให้รู้สึกเย็น หอม ได้กลิ่นซินนามอน มีเผ็ดเบาๆ มีเปรี้ยวหวานจากเมล็ด ทั้งหมดนี้จะทำให้เทพทาโรดูโดดเด่นในแง่รสชาติคือเปรี้ยวหวานแน่นอนแล้ว แต่จะหวานชัดเจนกว่าเปรี้ยว ทั้งนี้ทั้งนั้นก็อยู่ที่คนคั่วและคนชงด้วยว่าจะดึงอะไรออกมาได้บ้าง”

กาแฟ ศิลปะ ดนตรีและงานคราฟต์

แม้ช่วงแรกจะค่อนข้างกังวลเรื่องคาแรกเตอร์ที่ออกมาไม่ชัดเจน แต่สุดท้ายหลังผ่านการคั่วไปแล้ว 7 วันทุกอย่างก็ได้ผลอย่างที่ต้องการ แน่นอนว่ามันคือความภูมิใจที่ทำให้พังงามีกาแฟของตัวเองสำเร็จและมีให้ลิ้มลองกันแล้วที่ร้านกฤษณาวารี แต่สิ่งที่เขาอยากเห็นต่อจากนี้คือ การวาดภาพอยากให้เป็นกาแฟที่คนมาพังงาแล้วต้องอยากกินและกระจายอยู่ทั่วทั้งจังหวัดภายใน 1-2 เดือน เพื่อหวังว่าวันหนึ่งสิ่งที่เขาทำจะเป็นแรงบันดาลใจให้มีคนเอาเทพทาโรไปทำ process เป็นอีกรสชาติที่อร่อยก็ได้

“หลังจากนี้อาจจะมีอย่างอื่นอีก ไม่เกี่ยวกับต้นไม้ดอกไม้ประจำจังหวัด อาจเกิดจากจินตนาการล้วนๆ เพื่อให้เกิดกาแฟใหม่ๆ ตามมาเรื่อยๆ ที่ผ่านมาพังงาเคยเป็นผู้ตามอย่างเดียวในด้านกาแฟ อะไรดังก็ซื้อมาขาย แต่หลังจากนี้เราจะทำเองบ้าง ดังมั้ยไม่รู้แต่จะมีของเราเอง” อดีตพ่อค้าวัยรุ่นผู้จุดกระแสการขายข้าวไข่เจียวทรงเครื่องที่ถนนข้าวสารเมื่อ 20 ปีก่อน กล่าวด้วยรอยยิ้มแห่งความหวัง

ไม่ใช่แค่กาแฟ แต่รวมถึงศิลปะ ดนตรี งานคราฟต์ ทุกอย่างอยู่ด้วยกันได้ แล้วโปรดักต์ทุกๆ อันจะส่งต่อถึงกัน ช่วยเหลือกัน ซึ่งตอนนี้กำลังรวมทีมกันเพื่อทำสิ่งเหล่านี้ เพื่อเปิดโอกาสให้เยาวชนคนรุ่นใหม่ที่เรียนจบได้นำความรู้ ความสามารถกลับมาพัฒนาบ้านเกิด เมื่อนั้นพังงาก็จะไม่ถูกมองข้าม แต่จะกลายเป็นจุดหมายปลายทางที่ทุกคนมุ่งหน้ามา

ที่ผ่านมาหลายอย่างที่เขาทำถูกมองว่าเลอะเทอะ ทำไม่ได้ ต้องคนมีเงิน บริษัทใหญ่ๆ แต่เขาก็ยังดื้อทำจนเสร็จทุกครั้ง ส่วนประสบความสำเร็จอย่างที่คิดมั้ยนั้นอีกเรื่อง แต่อย่างน้อยเขาได้พิสูจน์ว่ามันเกิดขึ้นได้ ขอแค่มีคนเริ่มทำเหมือนกับเขาที่อาสาเป็นคนจุดไฟและหวังให้คนอื่นๆ เอาฟืนมาสุมให้ไฟมันสว่างยิ่งขึ้น โดยใช้กาแฟยกระดับคุณภาพชีวิตของเมืองที่อยู่

กาแฟคือส่วนหนึ่งของการเดินทาง

ทำไมต้องเป็นกาแฟ…

“เราอยู่ในเทรนด์แบบนั้น ทุกคนถ่ายรูปอัพโซเชียล สถานที่ถ่ายรูปถ้าไม่ใช่จุดชมวิว ก็ร้านกาแฟ คาเฟ่ มันคือหนึ่งในพอยต์ของการเดินทางเสมอ อาจจะต่างกันตรงที่แต่ละคนอินจริงจังแค่ไหน และตอนนี้พังงาก็มีร้านกาแฟดีๆ เกิดขึ้นมากมาย”

นอกจากกระแสความนิยมแล้ว โอ๊ต ยังมองทิศทางของกาแฟไทยโตขึ้นอย่างน่าตื่นเต้นมาก มีคนทำกาแฟเก่ง มีกาแฟดีๆมากมาย มีการสนับสนุนชาวบ้านให้ทำอย่างยั่งยืน มีการส่งเข้าแล็บเพื่อหาวิธีการพัฒนา ปัจจุบันมีการเติมยีสต์ process เพื่อให้ยีสต์ทำปฏิกิริยากับกาแฟและได้รสชาติ 1234 ซึ่งการพัฒนากำลังก้าวไปอย่างชัดเจน

“ปัจจุบันกาแฟแต่งกลิ่นแต่งรสชาติกำลังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าชงออกมาแล้วไม่เหมือนกาแฟจริงหรือไม่ แต่สุดท้ายแล้วผู้บริโภคก็จะเป็นคนเลือกเองว่าชอบหรือไม่ ชอบแบบไหน”

เมื่อถามว่ากาแฟที่ดีสำหรับโอ๊ตเป็นแบบไหน เขานิยามง่ายๆ สั้นว่า “อร่อยสำหรับคนดื่ม” ก่อนจะอธิบายเพิ่มว่า “เพราะทุกคนดื่มกาแฟไม่เหมือนกัน หน้าที่ของเขาคือชงกาแฟออกมาให้ถูกใจคนดื่ม มีความเป็นตัวตนเข้าไปด้วยแต่ก็ต้องจัดการกับกาแฟนั้นให้ตรงกับความต้องการของคนดื่มมากที่สุด นั่นคือกาแฟดริปที่ดี

“อร่อยคนชง แต่ไม่อร่อยคนดื่มก็ไม่มีประโยชน์”

วันนี้พังงาอาจไม่ใช่เป้าหมายหลักของทุกคน แต่ด้วยพลังของคนรุ่นใหม่ ทั้งที่เป็นลูกหลานและชาวกรุงที่หลงรักในธรรมชาติและวิถีความเป็นอยู่ เราเชื่อว่าอีกไม่นานเมืองในหุบเขาแห่งนี้จะพัฒนาเป็น destination ที่นักท่องเที่ยวทุกกลุ่มต้องปักหมุดมาเยือนสักครั้ง

เครดิตภาพ : เพจ กฤษณาวารี Specialty Coffee