1.

อย่าเข้าใจผิดว่าเป็นชุมชนท่าวังในกรุงเทพฯ แต่เป็นย่านเก่าแก่ของนครศรีธรรมราชซึ่งชื่อคงไปพ้องกัน ย่านท่าวังของนครศรีธรรมราชในอดีตถือว่าเจริญมาก เป็นย่านการค้าพลุกพล่าน ใครจะมาค้าขายก็ต้องมาที่ท่าวังนี่แหละที่มีคลองท่าวังเป็นศูนย์กลางสัญจรทางน้ำ

ตลาดท่าวังในอดีตขับเคลื่อนด้วยชุมชนชาวจีนเป็นกำลังสำคัญ เรียกว่ามีอิทธิพลทางเศรษฐกิจของเมืองนครศรีธรรมราชในสมัยนั้นเลยทีเดียว ลูกหลานชาวจีนจากท่าวังนี่ล่ะที่มีส่วนสำคัญในการสร้างความแข็งแกร่งทางเศรษฐกิจให้กับเมืองคอนจากอดีตจนมาถึงปัจจุบัน

ประวัติของยงคัง คาเฟ่ บอกว่าครอบครัวอนุตรเศรษฐซึ่งเป็นลูกหลานชาวจีนนั้นผูกพันกับย่านท่าวังมาแต่ไหนแต่ไร พวกเขาในวัยเด็กวิ่งเล่นอยู่ในวัดจันทารามกันเป็นประจำ ครั้นในวันที่นครศรีฯ มีแนวคิดฟื้นย่านเก่าเพื่อส่งเสริมเศรษฐกิจสร้างสรรค์ การตัดสินใจซื้อบ้านเก่าที่พวกเขาผูกพันก็คงเป็นอะไรที่ไม่ต้องลังเลใจเลย

2.

ตึกสองชั้นหลังเก่าถูกปัดฝุ่นอีกครั้ง เป็นคาเฟ่ที่ภายในระอุด้วยกลิ่นอายจีนในอดีต สะดุดตาเรามากสุดก็คงเป็นโคมจีน 3 ดวงใหญ่เหนือเคาน์เตอร์กาแฟ แต่ถ้าถามว่าชอบอะไรของที่นี่เป็นพิเศษ ตอบได้เลยว่าคือชื่อ ‘ยงคัง’ สั้น จำง่าย และเข้าใจเลยว่าคาเฟ่นี้ต้องมีสไตล์จีนแน่ๆ

‘ยงคัง’ เป็นชื่อคลินิกของนายแพทย์เฮ็นเย็น แซ่ลิ้ม ที่อยู่บนถนนราชดำเนินซึ่งไม่ไกลจากย่านท่าวังเท่าไหร่ ชื่อไทยเรียกกันว่าคลินิกสุขสมบูรณ์ เรื่องน่าตื่นเต้นของที่นี่จากบันทึกที่เขียนเอาไว้บอกว่า เมื่อปี พ.ศ.2530 ย่านท่าวังได้ลงหนังสือพิมพ์อีกครั้งจากการค้นพบถ้วยชาม เหรียญ และวัตถุโบราณมากมาย

ระหว่างที่เทศบาลนครศรีฯ ได้ทำการขุดลอกคลองท่าวังซึ่งตื้นเขิน ความฮือฮายิ่งกว่านั้นเกิดขึ้นในบ้านยงคัง เมื่อมีการพบถ้วยชามและก้อนดินที่พอนำไปทำความสะอาดก็พบว่ามันคือ ‘ขวดน้ำมะเน็ด’ น้ำอัดลมสมัยรัชกาลที่ 5 เป็นหลักฐานยืนยันว่าบ้านหลังนี้มีอายุนับร้อยปีแล้ว

ขวดน้ำมะเน็ดที่ค้นพบนั้น ข้างขวดระบุว่า ‘soon huat’ หรือ ซุ่นฮวด หรือขุนสุมนสุขภาร ต้นตระกูลลิมปิชาติ เจ้าของโรงงานน้ำมะเน็ดและโรงงานน้ำอัดลมโคคาโคล่าในยุคนั้นที่ชื่อว่า ‘นครทิพย์’ ต่อมาย้ายไปตั้งที่หาดใหญ่ ก็เปลี่ยนชื่อเป็น ‘หาดทิพย์’ หรือบริษัท หาดทิพย์ จำกัด (มหาชน) ที่เราก็คงคุ้นเคยชื่อนี้กันดี

ทุกวันนี้ตัวอย่างขวดน้ำมะเน็ดที่ค้นพบก็ยังประดับอยู่บนผนัง ถ้าลองเดินสำรวจชั้นสองของคาเฟ่ให้ทั่ว ทั้งป้ายคลิกนิกสุขสมบูรณ์ ประวัติของยงคัง และขวดน้ำมะเน็ต รวมทั้งภาพสเก็ตช์ลายเส้นอาคารเก่าบางแห่งของนครศรีธรรมราชที่เห็นแล้วต้องว้าวเลย

3.

ในยุคที่ความเฮอริเทจคือจุดขาย ตึกเก่าหลายแห่งถูกนำมาแปลงร่างเป็นคาเฟ่บ้าง อาร์ตสเปซบ้าง เพราะกลิ่นอายคลาสสิกหรืออะไรก็ตาม ยงคัง คาเฟ่ก็ให้ความรู้สึกแบบนั้นทันทีที่เปิดประตูเข้าไป ทุกมุมถูกจัดวางไว้พร้อมแล้วสำหรับคนชอบถ่ายรูป กระป๋องที่จะว่าไปก็เหมือนปี๊บใบเล็กๆ ทำให้รู้สึกเหมือนร้านยาโบราณ แต่พอทุกกระป๋องฉาบด้วยสีเทอร์ควอยซ์เรียงซ้อนกันเป็นชั้นๆ ก็ทำให้บรรยากาศชั้นล่างที่เราว่าเหมือนร้านน้ำชาโกปี๊ธรรมดาดูสดใสกว่าเดิม

เดินขึ้นไปชั้นบน จากบรรยากาศร้านน้ำชาธรรมดาดูเหมือนจะกลายเป็นบ้านของคหบดีจีนร่วมสมัยขึ้นมาทันที ทุกอย่างดูหรูหราขึ้นกว่าเดิม แม้บางมุมเราว่ามันแน่นไปหน่อย ส่วนภาพจิตรกรรมสไตล์จีนที่วาดขึ้นบนผนังน่าจะถอดแบบมาจากเศษกระเบื้องเก่าที่ค้นพบซึ่งเข้ากันได้ดีกับหมอนอิง

บอกเลยว่าที่ชอบมากๆ คือสายไฟและสวิตช์ไฟสไตล์ย้อนยุคที่จัดเรียงเป็นระเบียบบนผนังด้านบนใกล้ๆ ประตูซึ่งเชื่อมต่อไปสู่อีกห้องด้านหลัง ห้องนั้นเราว่าน่าจะเป็นห้องสำหรับไพรเวทฟังก์ชั่น สำหรับจัดประชุม หรือใครก็ตามที่ต้องการความเป็นส่วนตัว

เมนูก็มีให้เลือกหลายอย่าง เราเลือกสั่งเครื่องดื่มสมุนไพรหวังเหล่าจี๋ เขาว่าเป็นน้ำสมุนไพรกระป๋องอันดับหนึ่งในจีน กับน้ำฟักยอดนิยมในไต้หวันชื่อตงวาฉา รสชาติชื่นใจดีทั้งคู่ เหมาะกับดื่มในวันอากาศร้อนๆ เรียกความสดชื่นได้ดีทีเดียว

แม้เป็นคาเฟ่เล็กๆ แต่เราว่ายงคังก็เป็นตัวเลือกน่าสนใจเวลามาเที่ยวนครศรีธรรมราช ไม่อยากจำเจกับภาพซ้ำแบบเดิมๆ ก็ลองเปลี่ยนมุมมองจากเมืองสายมูมาสู่ภาพของเมืองลูกหลานชาวจีนกันดูบ้าง

อย่างน้อย…เมืองคอนแบบฉบับของยงคัง ก็ทำให้เราเข้าใจอีกมุมชีวิตของคนที่นี่มากขึ้น