แม้จะเล่นได้อย่างที่ตั้งใจ แต่บอสกลับต้องหันมาตั้งคำถามกับตัวเองอีกครั้งว่า “จะเดินไปทางไหนต่อ จะเล่นเพื่ออะไร” หลังจากทบทวนอยู่พักใหญ่ก็ได้คำตอบแน่ชัดว่า “เราอยากผลักดันให้คนทั่วไปรู้จักแฮนด์แพน อยากทำให้เป็นเครื่องดนตรีที่คนทั่วไปเข้าถึงได้” นั่นคือเสียงสะท้อนในใจเขาที่ยังดังก้องอยู่ในทุกวัน

เชื่อในเสียงที่สื่อถึงกัน

การเล่นแฮนด์แพนของบอสค่อนข้างมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ทั้งจังหวะ ท่วงท่าลีลาในการเล่น ความหนักเบาของเสียงเหมือนหลุดออกมาจากเพลง Studio Ghibli ยังไงยังงั้น วันนี้เป็นอีกครั้งที่บอสเล่นแฮนด์แพนให้เราฟัง และเป็นอีกครั้งเช่นกันที่เสียงนั้นให้ความรู้สึกเหมือนว่า มีบางอย่างกำลังลูบปลอบหัวใจเราอยู่

และถ้าจะถามว่าผู้ชายคนนี้เชื่ออะไรในดนตรี คงได้คำตอบว่า…เขาเชื่อในเสียงที่ส่งไปถึง “บางครั้งคนเราก็คือเชื่อมถึงกันผ่านเพลง ถ้าอยากให้เขารู้สึกสบายแล้วเราเล่นด้วยความรู้สึกนั้นจริงๆ เขาจะรับรู้ได้ ตรงนี้แหละที่เราอยากแบ่งปัน อยากอยู่เป็นเพื่อนทุกคนที่เดินเข้ามาฟังเพลงของเรา”

บอสรู้กฎข้อนี้ดีว่า ดนตรีไม่อาจแยกขาดจากความรู้สึกภายในของผู้คน เขาจึงใช้ดนตรีสื่อสารและเข้าถึงความรู้สึกอย่างเข้าใจ หวังให้ผู้คนรู้สึกผ่อนคลายไปกับเสียงที่เขาเล่น ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้นิยามตัวเองว่าเป็นนักดนตรีบำบัดไปซะทีเดียว

เสียงที่ปรับสมดุลในจิตใจ

“เริ่มแรกต้องแมตช์อารมณ์ให้เข้ากับเขา สร้างเพลงจากอารมณ์ของเขา ถ้าอารมณ์เราแมตช์กันแล้ว เราถึงจะซัพพอร์ตกันได้ จากนั้นก็พาเขาเดินทางต่อข้างใน แล้วค่อยละลายสิ่งต่างๆ ที่รบกวนใจเขาออกไป” นี่คือหลักการทำงานของเสียงที่บอสพูดถึง

และไม่ใช่เพียงแฮนด์แพนแต่เขายังใช้ทั้งการแต่งเพลงและเครื่องดนตรีอื่นๆ อย่าง เปียโนบ้าง กีตาร์บ้าง หรือโปรแกรมแต่งเพลงบ้าง เพื่อช่วยให้ผู้คนได้ผ่อนคลาย มีสมาธิ และกลับเข้าไปอยู่กับตัวเองอีกครั้ง

“ทุกวันนี้ขอเล่นดนตรีทำดนตรีอยู่ข้างๆ คนที่เป็นทุกข์ ในฐานะเพื่อนที่ดี เราจะไม่ละลาบละล้วง จะไม่ถามเลยว่าไปเจ็บตรงไหนมา ถ้าเขาไม่อยากพูด เราจะให้เกียรติ จะเป็นใครสักคนที่รับฟังเขาอย่างจริงใจ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนุ่มก่อนจะเริ่มกรีดกรายปลายนิ้วสัมผัสกับเครื่องดนตรีบนตักเป็นบทเพลงอีกครั้ง

สิ่งที่แฮนด์แพนทิ้งไว้

และดูท่าว่าความพยายามทั้งหมดตลอดสามปี จะพาเขามาไกลจากวันแรกกว่าที่คิด ถ้าความสุขของนักดนตรีคือการได้แบ่งปันเรื่องราวผ่านท่วงทำนอง เพื่อให้ผู้คนที่รอฟังได้รับความสุขจากเสียงนั้น จุดที่เขายืนอยู่คงเรียกได้ว่า ประสบความสำเร็จแล้วในขั้นหนึ่ง

พาแฮนด์แพนเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในวงดนตรี พาไปอยู่ในคอร์สสอนดนตรี พาไปเล่นดนตรีเพื่อเยียวยาผู้คน นั่นคือสิ่งที่เขาทำมาโดยตลอด แม้จะมีแวะพักระหว่างทาง แต่บอสไม่เคยหยุดเดินบนเส้นทางที่รายล้อมไปด้วยดนตรีที่เขารัก ล้มบ้างลุกบ้าง เรียนรู้กับมันบ้าง เติบโตขึ้นจากทุกเรื่องราวที่ผ่านเข้ามา “เรารู้สึกว่าแฮนด์แพนเปลี่ยนโลกจริงๆ เขาพาเราไปหาโอกาสและโอกาสเหล่านั้นก็เป็นบทเรียนสอนเรา”

ในที่สุดเขาก็ผลักดันแฮนด์แพนให้เป็นที่รู้จักของคนส่วนมากได้อย่างที่ตั้งใจ ปัจจุบันบอสใช้ช่องทางบน Tiktok ที่มีชื่อว่า ‘60 sec.beforesleep’ ทำคอนเทนต์ส่งทุกคนเข้านอนผ่าน 60 วินาทีที่เขาและแฮนด์แพนร่ายมนตร์สะกด

“เราเองก็ตกใจที่มีคนดูหลักล้าน แต่พอได้เห็นคนเป็นพันคอมเมนต์ว่า ขอบคุณที่ทำให้เขานอนหลับ เรายิ่งมีแรงใจในการทำตรงนี้ กลายเป็นว่าเราสนุกกับการทำคอนเทนต์ เพราะรู้ว่ามีคนรอฟังเราอยู่ตอนสามทุ่มของทุกวัน เรารู้สึกว่ามันยิ่งใหญ่กว่าการบำบัดซะอีก เพราะแค่เขาฟังเราเล่นใน Tiktok ก็สามารถผ่อนคลายหายเครียดได้โดยไม่ต้องเข้าเซ็กชั่น” บอสเองก็ไม่ คิดหรอกว่าตัวเองจะไปได้ถึงจุดไหน แค่ทำในสิ่งที่เชื่อมาตลอดเท่านั้น

พอได้ฟังเรื่องราวของเขามาถึงตรงนี้ก็เข้าใจในสิ่งที่บอสบอกตั้งแต่ต้นว่า “แฮนด์แพนเป็นเหมือน ‘เพื่อนสนิทคนสำคัญ’ เรารู้สึกว่าเขาเป็นของล้ำค่าที่สุดที่เรายืมโลกใบนี้มา พอๆ กับกายของเรา เพราะเป็นสิ่งที่ทำให้เราเป็นเราทุกวันนี้”

ถ้าอยากบอกลาความวุ่นวายในจิตใจ หลังอ่านบทความนี้จบ ลองเข้าไปฟังความอัศจรรย์ของคลื่นเสียงผ่านวิดีโอของเขากัน และถ้ากลับมาอ่านบทความนี้อีกครั้งคุณจะได้ยินเสียงของเขาดังแว่วอยู่