ปฐมบทดาร์กโกธิคใบเล็กๆ
ของเด็กหญิงคนหนึ่ง

หลายครั้งที่ความชอบของเรามาจากสิ่งที่ได้ซึมซับในวัยเด็ก ถ้าพลิกหนังสือชีวิตของเธอกลับไปที่หน้าแรกก็จะพบว่า ความหลงใหลในเรื่องดาร์กๆ เริ่มต้นจากคุณป้าชอบหยิบนิทานวรรณกรรมเยาวชนและเทพนิยายโกธิคโบราณมาให้อ่านอยู่ประจำ ส่วนคุณแม่สายกิจกรรม เด็กหญิงเพื่อนเลยชอบวาดรูปไปด้วย ตอนไปเที่ยวยุโรปถือเป็นโมเมนต์ที่ดี นอกจากจะได้เที่ยวชมปราสาท สถาปัตยกรรมเรอเนซองส์ ช่วงเวลาที่ได้เข้าโรงละครเพื่อนั่งดูการแสดงตุ๊กตาหุ่นเชิดกับเหล่าตัวละครพิลึกพิลั่น ก็ทำเอาเด็กน้อยประทับใจจนกลายมาเป็นความผูกพันที่ก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ

“รู้ตัวว่าชอบอีกทีก็คือเอาแต่เสพหนังสือเด็กที่เน้นจินตนาการลึกลับหรือเสพหนังอย่าง Tale of Tales และ The Holy Mountain แนวประมาณนี้ตลอด เรามีผู้กำกับที่ทำหนัง Stop Motion ออก Surreal ที่ชอบด้วยชื่อ Jan Svankmjar เขามีอิทธิพลต่อการสร้างงานของเรามากๆ”

หนังสือชีวิตเพื่อนยังคงถูกพลิกที่หน้าถัดไปเมื่อเธอเล่าต่อว่า ได้เริ่มลองทำตุ๊กตาจริงๆ จังๆ ก็ตอนที่เข้าเรียนคณะมัณฑนศิลป์ ภาคประยุกต์ศิลป์ สิ่งทอ นับว่าเป็นช่วงเวลาที่สนุกมากๆ กับการต้องออกไปเดินหาเศษผ้าจากร้านขายของมือสองมา mix and match ตัดเย็บตุ๊กตาทีละตัว “มันมีความสุขยิ่งกว่างานเพนต์ซะอีก เพราะมันยาก เราไม่มีความอดทนพอ ก็เลยแทบไม่ได้แตะการเพนต์เลย”

ถ้าไม่พูดถึงธีสิสของเพื่อนเลยก็คงจะไม่ได้ เพราะตุ๊กตาหุ่นที่ตั้งเรียงหลบมุมหนึ่งในสตูดิโอ มันช่างเตะตาเรามาตั้งแต่ก่อนจะก้าวเท้าเข้ามาในห้องแล้วซะอีก โดยเฉพาะสีหน้าหม่นๆ ปนหวาดกลัวที่เราถึงกลับต้องถามออกไปว่า ทำไมปั้นออกมาเป็นหน้าตาแบบนั้นล่ะ

“เพราะผลงานชุดนี้มีชื่อว่า The Homemaker Creed หรือ หลักบัญญัติของแม่บ้าน เล่าถึงค่านิยมความคิดเพศหญิงที่ถ้าแต่งงานแล้วต้องเข้าไปเป็นแม่ เป็นเมียดูแลบ้าน ทำอาหารให้ครอบครัว เราก็เลยสร้างโต๊ะดินเนอร์ที่ขาโต๊ะเป็นขาของผู้หญิงเหมือนแบกความเหน็ดเหนื่อย ผ้ากันเปื้อนที่เห็นนี้ เราปักเป็นคำพูดที่อัดอั้นของคนเป็นแม่ ผลงานชุดนี้เรารักมากๆ เพราะปั้นมือเองทุกชิ้น แล้วมีโอกาสได้ไปจัดแสดงที่ SAC Gallery ด้วยนับเป็นครั้งแรกที่ได้ไปโชว์ในแกลเลอรีเลย”

เดาไม่ยากเลยว่าหลังเรียนจบเธอคงผันตัวมาเป็นศิลปินอิสระเต็มเวลาเพื่อนั่งทำตุ๊กตาแน่ๆ เพื่อนส่ายหน้าอย่างยิ้มๆ ก่อนอธิบายว่า งานเย็บตุ๊กตาถ้าทำเลยอาจยังไม่เหมาะ เทียบกับงานเพนต์ที่ดูจะขายง่ายและต่อยอดได้ไกลกว่า เพราะแบบนี้เลยต้องหันกลับมาจับพู่กันอีกครั้งเพื่อค้นหาลายเส้นอย่างจริงจัง โดยเริ่มจากหยิบสัญลักษณ์บนไพ่ทาโรต์ที่สนใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว มาศึกษาความหมายเพื่อทำความเข้าใจวิธีการนำเสนอ งานช่วงแรกๆ เพื่อนมักวาดซีรีส์ไพ่ทาโรต์ ก่อนที่เธอจะขยับมาสร้างโลกเทพนิยายโทนหม่นบนภาพวาดสีน้ำมัน ซึ่งก็ยังไม่ทิ้งการใส่สัญลักษณ์ในทุกๆ ชิ้นงานของเธอ

Dark Fairy Tales
ดูเหมือนมืดแต่ไม่ได้หม่นซะทีเดียว

ประสบการณ์ชีวิตคือเครื่องมือที่เพื่อนหยิบมารังสรรค์เป็นภาพวาดสีน้ำมันที่เธอนิยามว่า คืออาณาจักร Dark Fairy Tales ซึ่งแบ่งย่อยเรื่องราวออกเป็น 2 ธีมด้วยกัน

ธีมแรกเอียงไปที่ความทรงจำวัยเด็ก ซึ่งดูเหมือนจะมีแต่เรื่องไร้สาระ แต่มันก็สวยงามเกินกว่าจะพบเจอได้ในปัจจุบัน เมื่อไหร่ที่คิดถึง เธอจะวาดราวกับบันทึกความ Nostalgia เหล่านั้นภายใต้ธีม ‘Kingdom of The Crooked Heart’ อาณาจักรลี้ลับแฝงไปด้วยความซุกซนแบบเด็กๆ มีราชินี เจ้าหญิง ตัวตลก หรือของเล่นที่มีชีวิตอาศัยอยู่ในปราสาท และกิมมิกรูปหัวใจ คือสัญลักษณ์สำคัญที่ศิลปินจะวาดลงในทุกๆ ภาพของเธอ

“หัวใจเป็นเหมือนอวัยวะที่หล่อเลี้ยงทุกอย่างในร่างกาย เป็นส่วนที่สำคัญที่สุด มันเลยมีความหมายเหมือนเป็นบ้าน เป็นแพสชั่นเป็นเซฟโซน เป็นจุดอ่อนหรือความรู้สึกลึกๆ ของเรา แต่ละภาพอาจเล่าเรื่องต่างกันแต่ทุกภาพมีหัวใจเป็นกิมมิกเชื่อมโยง”

‘The Nocturne’ อาณาจักรที่มีแต่ชั่วโมงราตรีอันมืดมิด เงียบสงบ ฟุ้งไปด้วยเมฆหมอกชวนฝัน เป็นอีก 1 ธีมที่นอกจากจะหยิบชื่อนี้มาจากบทเพลงบรรเลงในยามค่ำคืนของเธอแล้ว เธอจะใช้เล่าเรื่องราวที่มาจากนิสัยความชอบใช้ความคิดในช่วงเวลากลางคืนของเธอด้วยเช่นกัน

ก้นบึ้งหัวใจ
ของ StuffedHeart Veinstring

ถ้าการได้เห็นสีสันสดใสจะชวนให้นึกถึงรอยยิ้ม หรือการกระโดดโลดเต้นที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ความดาร์กและความลึกลับก็คงเป็นขั้วตรงข้าม “มันเป็นสิ่งที่มองไม่เห็น เราไม่มีทางรู้ว่ามันหน้าตาเป็นอย่างไร มันไม่มีกรอบมากำหนด เราเลยสามารถปลดปล่อยจินตนาการที่จะวาดได้อย่างเต็มที่ เราคิดว่านี่คือข้อดีและเสน่ห์ของความลึกลับนะ”

เพื่อนอยากให้ศิลปะสุดมืดหม่นปะปนสีสันของเธอบอกเล่าประเด็นสังคมและแน่นอน สะท้อนถึงสภาวะความเป็นมนุษย์ที่แฝงเข้ามาในงานของเธอด้วย “นิทานในวัยเด็กของเราหลายๆ เรื่องมันฝังลึกเข้ามาในจิตใจและสอนเราได้มากกว่าบทเรียนอื่นๆ ภายใต้เรื่องราวเหล่านั้น มันมีความจริงแฝงเอาไว้เยอะมาก เราเลยอยากให้ผลงานของเรามีการเล่าเรื่องที่มีความเป็นเทพนิยายสอดแทรกมุมมองชีวิตแบบนั้นมากๆ”

StuffedHeart จึงมีความหมายว่า หัวใจยัดนุ่ม ในขณะที่ Veinstring คือหลอดเลือดเส้นด้าย เมื่อนำมารวมกัน StuffedHeart Veinstring ก็เสมือนกับการมอบทั้งจิตวิญญาณและชีวิตให้กับตุ๊กตาตัวหนึ่งผ่านการเย็บปักและยัดนุ่น หรือการหยิบพู่กันมาวาดภาพเพื่อสื่อสารอะไรบางอย่างต่อผู้ชมของเธอ

และไม่ต้องห่วงว่าเพื่อนจะหยุดทำตุ๊กตาไปเสียดื้อๆ จริงๆ แล้วเธอกำลังซุ่มเก็บเงินสร้างสตูดิโอให้มีพื้นที่มากกว่านี้ก่อน ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ตุ๊กตายัดนุ่นหรือจะเป็นหุ่นปั้นสุดพิศวง เพื่อนจะกลับมาทำแน่นอน “แต่ตอนนี้อยากโฟกัสที่การวาดก่อน เพราะเพิ่งจะวาดได้ปีกว่าๆ เราเลยมีเรื่องที่อยากเล่าเพียบและมีภาพที่อยากวาดเยอะมากค่ะ”