ลูกค้าพอเข้ามาซื้อแล้วก็จะวนกลับมาซื้อซ้ำอีก บ่อยเข้าเริ่มถามหาชิ้นงานอื่น มีจานไหม ทำถ้วยหรือเปล่า จี้ก็จะทำให้เสมอ จากกระถางเซรามิกก็เริ่มมีภาชนะ ของตกแต่งบ้านรูปสัตว์ที่เธอมองว่าสัตว์เหล่านี้เข้าถึงผู้คนและสร้างความสุขได้ง่าย อีกทั้งยังหยิบกิจวัตรประจำวันผสมปนจินตนาการวัยเด็กของเธอมาเพนต์ให้เป็นเรื่องราวน่ารัก เพื่อถ่ายทอดออกไปให้ใครๆ ได้เห็นว่า ความสุขน่ะพบเจอได้ง่ายเสมอนะ ลองมองรอบตัวดูสิ

เซรามิกของเธอยังมีกิมมิกที่เรียกเสียงหัวเราะเสมอ เราชอบแก้วกาแฟที่เธอออกแบบมาให้มีน้องสัตว์ตั้งอยู่ตรงกลางแก้ว เวลายกขึ้นดื่มน้องก็จะค่อยๆ โผล่ขึ้นมาแตะจมูกเราเป็นการทักทาย ดูน่ารักตะมุตะมิไม่เบา ยังมีอีกเรื่องที่เราว่าน่ารักดี จี้บอกว่าบางครั้งลูกค้าก็เอาภาพถ่ายมาให้เพนต์ลงเซรามิกเพื่อเก็บไว้เป็นความทรงจำของพวกเขาอีกด้วยนะ

“เราเน้นทำตามความสนใจของลูกค้า ซึ่งลูกค้านี่ล่ะมีส่วนช่วยให้เราได้พัฒนาฝีมือและสินค้าของเรามากขึ้นเรื่อยๆ ขณะเดียวกันงานของเราก็เหมือนได้มอบช่วงเวลาดีๆ ที่เป็นความสุขให้ลูกค้าด้วย”

โควิด ศิลปะ กับมุมมองที่เปลี่ยนไป

นักปั้นคนนี้อยู่กับแบรนด์ทีละชิ้นมากว่า 9 ปีแล้ว ขณะเดียวกันวงการศิลปะไทยก็เริ่มคึกคัก เซรามิกปั้นมือก็กลายเป็นที่นิยมของคนทุกวัย แต่ถ้าย้อนกลับไปเมื่อ 8 – 9 ปีก่อน งานคราฟต์แบบนั้นดูจะหาได้ยาก นอกเสียจากจะพบเซรามิกภาชนะดีไซน์มาตรฐานที่ผลิตออกมาจากอุตสาหกรรมโรงงานซะส่วนใหญ่

แล้วไยตอนนั้นถึงเลือกทำล่ะ? “เพราะชอบเซรามิก แล้วเราคิดว่าถ้าจะทำธุรกิจ เราเลือกทำสิ่งที่เขาไม่ทำกันแล้ว มันน่าจะมีคู่แข่งน้อย เราเองก็จะได้เติบโตในสายนี้ง่ายขึ้น”

‘โชคดี’ คงเป็นคำที่เธอรู้สึกมาตลอดนับตั้งแต่ก้าวมาจับเซรามิกปั้นมือ พอรู้ว่ามีกระบวนการทำหลายขั้นตอน วัตถุสร้างสรรค์ได้หลายแบบ ก็เริ่มท้าทายละว่าจะทำได้ไหม แต่ความที่มีน้อยคนที่จับด้านนี้กลับให้สิ่งสำคัญคือ การช่วยเหลือกันระหว่างคนทำปั้นเซรามิกด้วยกัน ที่ทำให้ Tree Ra Chin ได้มีวันนี้ นี่ก็คงจะเป็นหัวใจหลักที่ช่วยผลักดันวงการคราฟต์เซรามิกให้ก้าวไปข้างหน้าอยู่เรื่อยๆ จี้เชื่อแบบนั้น

ถึงอย่างไร กลุ่มลูกค้าของเธอก็เป็นชาวต่างชาติเสียส่วนใหญ่ กระทั่งโควิดเข้ามา แม้จะพรากหลายสิ่งแต่อีกมุมนึงหลายคนได้ใช้เวลาอยู่กับตัวเองและคนใกล้ชิด ทำให้มองเห็นถึงคุณค่าของการใช้ชีวิตอย่างมีความสุข หักล้างความคิดเดิมที่ว่าต้องมุ่งทำงานหนัก จี้รู้ซึ้งเลยจากการเฝ้ามองลูกค้าของเธอ

“งานเราไม่ได้อยู่ในปัจจัย 4 ที่จำเป็นต่อชีวิต พอโควิดมา คนออกไปข้างนอกไม่ได้ เราหยุดขายงานแต่ก็มีปั้นเก็บไว้ ลูกค้าอยากให้ขายของต่อเหมือนกับว่าเขาอยากซื้อความสุขให้ตัวเอง บางคนซื้อเพราะชอบสัตว์ เลยตั้งใจสะสมเป็นคอลเลกชัน มีสั่งเป็นของขวัญส่งให้คนอื่นด้วย กลายเป็นว่าช่วงโควิดเราขายของดีมาก กลุ่มลูกค้าคนไทยเยอะขึ้น มีทุกวัยเลยที่ทักมาซื้องานเรา ทำเอายุ่งไปเลยล่ะ (หัวเราะ)”

ศิลปะคงเป็นส่วนหนึ่งของความสุข เมื่อคนให้ความสนใจ ก็ดูเหมือนจะเป็นการขับเคลื่อนวงการศิลปะบ้านเราไปในตัวด้วย ครั้งหนึ่งงานอาร์ตในไทยถูกกดราคา แต่ในวันนี้นักปั้นสาวบอกกับเรา ลูกค้าบ่นว่าขายถูกไป “คนเข้าใจในเรื่องต้นทุน เห็นคุณค่าของศิลปะและงานแฮนด์เมดมากขึ้น งานบางชิ้นมีตำหนิคนก็ยังซื้อ เราว่าโควิดทำให้คนเห็นอะไรกว้างขึ้น มันก็ให้ข้อดีนะ ตอนนี้เซรามิกกลับมามีกระแสอีกครั้ง เราดีใจนะ ไม่เหงาล่ะ (หัวเราะ)”

‘กินอิ่ม นอนหลับ’

ก็รับบทเป็นซานตาคลอสปั้นเซรามิกส่งมอบความสุขให้ผู้คนมาตั้งเยอะ เราก็นึกสงสัยว่าความสุขของจี้เองล่ะคืออะไร เธอตอบทันที “ได้กินอิ่ม นอนหลับ” วลีง่ายๆ แต่พอนึกตามแล้วก็จริงอย่างที่จี้ว่า “เราเชื่อว่าทุกคนก็คงต้องการแบบนี้ล่ะ ตัวเราหนีความเครียดจากงานประจำมาแล้ว เราเลือกทำงานเซรามิกเพราะเรามีความสุข เรามีเงินเก็บ มีเงินไปเที่ยว มีเงินต่อยอดงานที่ทำ เราพอใจแล้ว สุดท้ายเราแค่อยากทำของที่ร้านไปเรื่อยๆ อยากออกไปไหนก็ได้ไป (ยิ้ม)”

นั่นสินะ ความสุขที่แท้จริงคงจะเป็นอะไรง่ายๆ งานเซรามิกของเธออีกนั่นล่ะที่บอกกับเรา แค่มองรอยยิ้มของเจ้าหมาตัวน้อยกับต้าวแมวเหมียววิ่งเล่นไปมาบนถ้วยเซรามิกใบนั้น จุดประกายให้เราอยากสนุกกับการใช้ชีวิตซะแล้ว

ถ้าใครอยากเรียนรู้การทำเซรามิก จี้มีเปิดเวิร์กช็อปแบบส่วนตัว เรียน 4 ชั่วโมงในราคา 1,600 บาท หลังเรียนจบก็รอรับชิ้นงานกลับบ้านได้เลย