ปั้นกระถางสร้างแบรนด์

จากการปั้นของขายกันสนุกๆ ในหมู่พี่น้องพ้องเพื่อนร่วมคณะมัณฑศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ‘กระถาง’ ที่พวกเขาปั้นก็ไปสะดุดตารุ่นพี่คนหนึ่งเข้า เลยเอ่ยปากชวนให้ไปออกบูธงานบ้านและสวนแฟร์ ถึงจะเป็นการออกนอกรั้วคนกันเองแล้วไปเจอ ‘ตลาด’ จริงครั้งแรก แต่ทั้งคู่ก็เลือกที่จะปั้น ‘ตามใจ’ ใส่ไอเดียให้สุดมากกว่าที่จะทำ ‘เอาใจ’ ตลาดและลูกค้า

คุณตุ้ยหนุ่มร่างเล็กเข้มทั้งสีผิวและขนคิ้วเว้นจังหวะการสนทนาให้คนฟังลุ้นผลการประเดิมตลาดของทั้งคู่อยู่ในใจ ก่อนค่อยๆ เล่าต่อว่า “ขาย-ดี-มาก ครับ ดีจนผมคิดในใจเลยว่า ‘รุ่งเรืองแล้วอนาคต’” แล้วสองหนุ่มก็ประสานเสียงหัวเราะกันอย่างอารมณ์ดี

ทว่า จังหวะชีวิตในตอนนั้น ภารกิจหลักในฐานะนักศึกษาชั้นปีสุดท้ายเช่นเขาทั้งสอง ก็คือการทำธีสิส อาชีพนักปั้นและการสร้างแบรนด์เป็นของตัวเอง จึงเป็น ‘ฝัน’ ที่ต้องถูกพับเก็บเอาไว้ก่อน

ตามหาจุดสมดุล ‘ธุรกิจ’ กับ ‘ศิลปะ’

นับจากนั้นสองหนุ่มดูโอต่างไซซ์ก็ยึดงานแฟร์แสดงสินค้าของแต่งบ้านไอเดียเก๋ๆ เป็นตลาดตัวเอง แม้จะปั้นกระถางได้ค่อนข้างจำกัด เพราะเป็นงานแฮนด์เมดทุกขั้นตอน แต่กลับตอบโจทย์พ่อค้าอินดี้คู่นี้ที่ไม่ต้องการมีอะไรจำกัดความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขา ส่วนลูกค้าก็สนุกไม่แพ้กัน เพราะได้เลือกกระถางที่ไม่เหมือนกันเลยสักใบ

กระทั่งวันหนึ่งที่รายรับจากยอดขายไม่เพียงพอต่อการดำรงชีพ ทั้งคู่จึงค่อยมองเห็นถึงปัญหาที่เกิดขึ้น นั่นเพราะในการออกบูธแต่ละครั้งต้องใช้เวลาผลิตสินค้าล่วงหน้านานหลายเดือน เป็นการลงทุนลงแรงโดยที่ไม่มีรายได้อื่นเข้ามาเลย ฉะนั้น หากงานไหนขายได้ไม่ถึงยอด “เราก็ชักอยู่ลำบากครับ” คุณมี่บอกเราอย่างนั้น

ทางออกที่คิดได้คือการมองหาตลาดใหม่เสริมขึ้นมา ซึ่งมาลงตัวที่ห้างสรรพสินค้า ช่วงแรกหนทางดูสดใสขึ้นทันตา เพราะในห้างวางขายสินค้าได้นานกว่าและคนมีโอกาสได้เห็นมากขึ้น ยิ่งช่วงเทศกาล ยอดขายจะดีเป็นพิเศษ แต่ไม่นานปัญหาใหม่ก็ตามมาอีกครั้ง

คุณตุ้ยย้อนเหตุการณ์ช่วงนั้นให้ฟังว่า “ตอนนั้นเริ่มตื้อล่ะ (หัวเราะ) จากงานแฟร์มาวางในห้าง ก็พบว่าถ้านอกเทศกาล ยอดขายค่อนข้างนิ่ง เราเองก็ชักล้ากับการทำงาน เพราะทำทุกอย่างกันเองสองคน ตั้งแต่ออกไอเดีย ผลิตงาน ออกบูธก็ต้องจัดของ เก็บของ ขับรถเองหมด พอวางขายในห้างก็ต้องเอาของไปเติมอีก”

คุณมี่พยักหน้าตาม “เป็นความล้าที่สะสมมาเรื่อยๆ จนเริ่มรู้สึกว่า ‘คิดงานไม่ค่อยออกล่ะ หรือคิดได้ก็ไม่ค่อยเวิร์ก’ ตื่นมาเจอกระถางอีกแล้ว”

‘เคยคิดถอดใจไหม’ เป็นคำถามที่เราพูดออกไปอย่างที่ใจคิด ทั้งคู่ตอบแทบจะพร้อมกันว่า ‘ไม่เคย’ ก่อนบอกเหตุผลที่ช่วยให้บรรยากาศการสนทนากลับมาเฮฮาได้อีกครั้งว่า “เพราะไม่มีทางอื่น” (หัวเราะ)

คราวนี้คุณมี่ขอค้าน “มีถามนะ แต่ถามว่าต้องมีบทสวดอัญเชิญเข้าบ้านไหม แล้วก็ไม่ได้หมายถึงพระพิฆเนศด้วย เพราะลูกค้าซื้อแมวกวักไปน่ะ” (หัวเราะ)

ทั้งคู่โพสต์ผลงานคอลเลกชันแรกในชื่อ On the Cloud ลงเพจ WK.studio และนำไปเปิดตัวในงาน NAP ที่เชียงใหม่ เป็นครั้งแรกที่ไปออกบูธโดยไม่มีกระถางไปด้วย แต่ทั้งคู่ก็สนุก ตื่นเต้น และหวังไว้ลึกๆ ว่าลูกค้าจะชอบเหมือนที่พวกเขามีความสุขตั้งแต่เห็นชิ้นงานสำเร็จสวยสมใจ

คุณมี่ลุกไปเปิดตู้เก็บตัวอย่างงานทุกชิ้นของพวกเขา แล้วหยิบพระพิฆเนศลายวัวออกมา “อย่างชิ้นนี้ทำออกมาต้อนรับปีฉลู ผมเลยใส่ลายวัวเข้ามา จริงๆ การหล่อไม่ได้ช่วยให้การผลิตเราสบายขึ้นเลยนะครับ แค่ช่วยเพิ่มจำนวนชิ้นและทำให้เราผลิตซ้ำได้ แต่ทุกชิ้นก็ยังต้องจบด้วยมือเราอยู่ดี เพราะในการหล่อจำเป็นต้องตัดทอนดีเทลหลายอย่างออกไป บวกกับพื้นฐานความเป็นคนเยอะของเราสองคน (หัวเราะ) จะรู้สึกเสมอว่า ‘ทำไมมันโล่งแบบนี้’ ก็เลยต้องปั้นหรือเพนต์อะไรเติมแต่งเข้ามา”

ทั้งสองออกตัวว่าโชคดีที่ผลงานทุกชิ้นโดนใจลูกค้า ยิ่งเป็นคอลเลกชันที่เอี่ยวกับเทศกาลอย่างนุ้งแมวกวักคาบกุหลาบ ส่งสายตาหว่านเสน่ห์ปิ๊งๆๆๆ ช่วงวาเลนไทน์ที่ผ่านมา ก็จะเป็นที่ต้องการมากเป็นพิเศษ เป้าหมายต่อไปที่วางไว้คือการสร้างทีมงานมาเสริมทัพ เพราะทั้งคู่ยังมีไอเดียอีกมากมายที่อยากจะทำ ไม่ว่าจะงานปั้น ภาพสองมิติ จนถึงฝันอยากจัดนิทรรศการเทพ มีโชว์ประกอบดนตรี ถ้ามีคนมาช่วย ฝันที่คิดไว้จะได้เป็นจริงเร็วขึ้น

เราเอาใจช่วยสุดตัว ขอให้ฝันนั้นเป็นจริงในเร็ววัน