• ยังทำฟาร์ม…สมรมสมใจ

ในช่วงฤดูมรสุมคลี่คลุมไว้ด้วยม่านฝน เจ้า GPS คำนวณเส้นทางพาเราเดินทางมาถึงอำเภอพรหมคีรี โชคดีช่วงที่มาถึงจุดหมายแรก ‘ยังทำฟาร์ม’ ฝนหยุดตกพอดี

สวนสมรมที่อยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่ร่มรื่นชื่นตาแห่งนี้คือส่วนหนึ่งของตำบลอินคีรี เรามาถึงที่นี่ตอนเที่ยงเป๊ะ พื้นที่แต่ละมุมแน่นไปด้วยลูกค้า โชคดีรอบสองมีโต๊ะเพิ่งเช็กบิลออกไป ทำให้เราได้โต๊ะทำเลใต้ร่มไม้ มุมดี องศาดี มองเห็นบรรยากาศหลังเคาน์เตอร์ที่เจ้าบ้านต่างกุลีกุจอกับการรันออเดอร์พิซซ่า อาหารและเครื่องดื่มให้ทันกับความหิวของทุกคนที่เข้ามา

พื้นที่ 7 ไร่ของ ‘ยังทำฟาร์ม’ อุ๊บุญ-สุภาวดี สุวรรณฤทธิ์ จัดการแปลงเป็นสวนสมรมอินทรีย์ ต่อด้วยคาเฟ่ และร้านอาหารเล็กๆ ที่หวังใจว่าอยากสร้างบรรยากาศให้เหมือนมานั่งเล่นในสวนบ้านเพื่อน เธอตั้งใจนำข้าวท้องถิ่นหลายๆ พันธุ์ เช่น ข้าวสังข์หยด ข้าวลูกลาย ข้าวช่อหลุมพีมาประยุกต์เป็นแป้งพิซซ่า เรียกว่าเป็นทั้งโฮมเมดและฮาร์ทเมดของแท้

“เพราะลงมือนวดเองทำกันเอง อบด้วยเตาดินที่ปั้นเอง ทำซอสเอง ซึ่งเราไม่ใช่แค่แต่พิซซ่า แต่ยังทำขนมทำเบเกอรี่จากแป้งข้าวด้วย เรามีข้าวหน้าปลาไสอวนที่ใช้กรรมวิธีปรุงแบบพื้นบ้าน มีอาหารจานเดียวทานง่ายๆ”

ที่ผ่านมา ยังทำฟาร์มปิดทำการไปพักใหญ่เพราะพิษโควิด เธออาศัยจังหวะนี้เรโนเวตใหม่จนลงตัวอย่างที่เห็น และล่าสุด อุ๊บุญและญาติๆ ยังฟื้น ‘ยังหลาด’ ตลาดของคนรักความออแกร์นิกที่ตั้งใจแล้วว่าจะจัดประจำทุกสุดสัปดาห์ต้นเดือน

“ความตั้งใจคือ อยากจัดตลาดนัดเล็กๆ คอมมูนิตี้เล็กๆ เพื่อให้คนในชุมชนได้นำผลผลิตจากสวนจากไร่มาขาย อยากให้มิตรสหายที่เรารู้จักพากันมาออกร้านขายของ พบปะถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกัน แลกเปลี่ยนแบ่งปันความรู้ในการทำเกษตรและงานคราฟต์กัน มีดนตรี ศิลปะ อาหาร ของรักของหวง ของสะสมไปจนถึงเวิร์กช็อปทำขนม เราไม่ได้หวังว่ามันจะเป็นธุรกิจจ๋า การกลับบ้านอย่างถาวรของเรา มันเป็นชีวิต และครอบครัวยังทำฟาร์มเติบโตขึ้นทุกวันๆ จากการสนับสนุนของทุกคน”

• AG คาเฟ่พลิกมุมใหม่ให้ป่ายาง

ภาพจำสมัยก่อนถ้าพูดถึงอำเภอพรหมคีรี แวบแรกที่นึกถึงคือ ชุมชนที่อยู่ในสวนในป่ายางพารา ที่คนใต้ชอบเรียกกันว่า ‘บ้านอยู่ในหม็อง’ หรือ ‘ในหมง’ ถ้าแปลเป็นภาษากลางก็คือห่างไกลความเจริญนั่นแหละ! แต่การเปิดตัวของโปรเจกต์คาเฟ่สุดโมเดิร์น Aston Gilbert หรือ AG ที่เกิดขึ้นมาเป็นหมุดท่องเที่ยวบนแผนที่บ้านเกาะของอำเภอพรหมคีรี ลบล้างภาพเดิมๆ ของพรหมคีรีในหัวออกไปไม่เหลือ

“อาจดูแปลกแยกจากรอบข้าง แต่เรายังอยากสะท้อนความเป็นธรรมชาติเช่นเดิมที่เคยเป็น” มันใช่คำนี้จริงๆ กระจกเงาระยิบระยับ เล่นเงาสะท้อนแสงกับบริบทของพื้นที่รายรอบ สายลมโยกไกว ลมพัดเบาๆ ราวกับต้นไม้เคลื่อนไหวพากันเต้นรำ

ในความคอนทราสต์ก็มีความกลมกลืน งานดีไซน์โครงสร้างสถาปัตยกรรมที่มาจากความตั้งใจทุกเม็ดและทุกมุมของสเปซถูกคิดแล้วคิดอีกจาก แชมป์ – ภวัต สุวรรณมาศ เขาได้สร้างประสบการณ์ใหม่ให้พรหมคีรีที่ใครมาเห็นก็ต้องว้าว

AG มีขนมและเครื่องดื่มที่ผ่านความคิดบรรจงแต่งแต้มจากเชฟและทีมเบื้องหลังมืออาชีพ เพราะโจทย์คือโลคอลแอนด์โมเดิร์น AG จึงให้เชฟกวง ‘คณิน บุญตันบุตร’ Executive Chef-Pastry จากสุดยอดท็อปเชฟไทยแลนด์ มาช่วยครีเอทเมนูขนมหวาน ‘Choux cream with local ingredients’ อย่างเมนูที่เราสั่งมาชิมชื่อ  Siam Pomelo Red Ruby Choux ที่เชฟใช้ส้มโอทับทิมสยาม จาก อ.ปากพนัง และใช้ทุกส่วนแม้กระทั่งเปลือก อีกเมนูที่ชอบมากคือ Mille Feuille ของหวานคลาสสิกของฝรั่งเศส

จะเป็นคาเฟ่ก็ใช่ เหมือนอาร์ตแกลเลอรี่เก๋ๆ กลางป่ายางก็ใช่ โดยเฉพาะงานกระจกนับแสนชิ้นเวลาสะท้อนแสงเราว่าเป็นจุดเด่นของที่นี่เลย

• บ้านชาในป่าฝน…ฉ่ำๆ ในธรรมชาติ

‘เขาหลวง’ ไม่อาจดำรงความยิ่งใหญ่อยู่ได้ หากขนาดหัวใจของคนเดินป่าไม่ใหญ่พอ

นักเดินป่าตัวจริงคงจะเข้าใจของประโยคนี้และรู้ซึ้งถึงทุกย่างก้าว อย่างที่รู้กัน ‘เขาหลวง’ นครศรีธรรมราช ได้สมญาว่าหลังคาแดนใต้ มียอดเขาสูงสุดในภาคใต้ ความสมบูรณ์พืชพรรณและความสูงชันของยอดภูคือแหล่งกำเนิดชีวิตน้อยใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นกล้วยไม้ป่าหลายร้อยสายพันธุ์ สัตว์ป่านานาชนิด จุดกำเนิดของต้นธารและลำคลองกว่า 15 สาย ทำให้ที่นี่กลายเป็นหนึ่งในแหล่งเดินป่าที่นักเดินป่าอยากมาพิชิตและเรียนรู้ความยากลำบากสักครั้งในชีวิต

แต่ถ้าใครไม่ถนัดแนวนี้ บริเวณเชิงเขาหลวงไม่ไกลกับ ‘วังปลาแงะ’ ธารน้ำตกจุดพักผ่อนหย่อนใจของชาวชุมชนพรหมคีรี แค่ปลีกตัวออกมานิดหน่อยก็จะเจอ ‘บ้านชาในป่าฝน’ ที่แอบอยู่ในสวนมังคุด มีพี่บ่าวและพี่ฟ้า คอยต้อนรับผู้มาเยือน

พี่บ่าว พรหมโลก คือมือนำทางระดับเซียนแห่งเทือกเขาหลวง ผู้เป็นตั้งตัวตีจัดงาน ‘เกลอเขา เกลอเล’ หลายปีก่อนเขาเคยชักชวนเพื่อนศิลปินเพื่อชีวิตชาวปักษ์ใต้มาเล่นดนตรี หนังตะลุง และอ่านบทกวีเพื่อให้คนพรหมโลกตระหนักถึงขุมทรัพย์ที่ได้รับจากเขาหลวง ที่มาของสโลแกน ‘พรหมโลก น้ำใสกริบ’ และชวนให้ตระหนักถึงหน้าที่ความรับผิดชอบของคนต้นน้ำที่จะส่งผลเป็นลูกโซ่ถึงคนปลายน้ำลงสู่ท้องทะเล ก่อนที่งานชะงักไปเพราะโควิด

แม้เว้นว่างจากการเดินป่าไปบ้าง แต่ประตูของบ้านชาในป่าฝน ยังคงอ้าแขนต้อนรับ มิตรสหายทั้งชาวไทยและต่างชาติอยู่เช่นเดิม จุดขายของที่นี่คือความเป็นกันเอง มีมุมเอกเขนกชวนนั่งจิบชาร้อนๆ สูดกลิ่นดินฝน สนทนาสรรพเพเหระ ทั้งเรื่องราวในป่าลึกและวิถีคนพรหมคีรี เสิร์ฟชาพร้อมเครื่องดื่มดีๆ ทั้งกาแฟ ชาดอกกาแฟ ชาจากที่นั่นที่นี่หลากมุมโลก น้ำผลไม้ตามฤดูกาล รวมทั้งอาหารทั้งไทยและเทศ วันที่แวะไปเราสั่งข้าวคั่วกลิ้งและสลัดผักชามโต ผักสดๆ น้ำสลัดโฮมเมดทำเองหอมๆ กินไปคุยไปเคล้าสายฝนโปรยเพลินใจดีเหลือเกิน

“บ้านเราก็เป็นแบบนี้ ฝนตกง่าย ๆ ไม่ว่าฤดูไหนก็ตกทั้งนั้น แต่ปีนี้หนักหน่อย ผลไม้มังคุด เงาะ ทุเรียนไม่ค่อยติดดอกเท่าไหร่นัก อากาศมันแปรปรวนสุดๆ ถ้ามีโอกาสก็แวะมาหน้าผลไม้ ขับรถเดินทางกันปลอดภัยนะ”

หลังจากเติมพลัง อิ่มท้อง ร่างกายกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาก รอยยิ้มและคำพูดสั้น ๆ แบบไม่ประดิดประดอยของเจ้าถิ่นทำให้ชีวิตดูเรียบง่าย…

• @พรหมโลก แคมป์ไซต์ คาเฟ่
กางเตนท์ริมธารข้างบ้านเก่าร้อยปี

ฉากของถนนเส้นเล็กๆ ที่ทอดยาวสู่ภูเขาสูงตระหง่านเบื้องหน้า หันไปมองสองข้างทาง คือ สวนสมรม หรือ สวนผลไม้นานาชนิด ซุปเปอร์มาร์เก็ตของชุมชน มีเทือกเขาหลวงที่ยิ่งใหญ่ทอดผ่านและมีน้ำตก ‘พรหมโลก’ เป็นหัวใจของป่าสายน้ำ

ตรงทางเข้าก่อนจะถึงเขตพื้นที่อุทยานฯ มีบ้านเรือนชาวชุมชนตั้งหลักปักฐานกันรายรอบ ใครผ่านไปผ่านมาต้องสะดุดตากับ บ้านไม้เก่าที่ยังถูกเก็บรักษาไว้ แม้จะเหลือแค่บางส่วนแต่ก็เป็นตำนานได้อย่างดี แคมป์ไซต์ริมธารขนานไปกับพื้นที่ทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า แบ่งเป็นโซนๆ สำหรับแคมเปอร์วิถี มีทั้งจุดจอดคาร์แคมป์และจุดกางเตนท์ อีกโซนจัดเป็นห้องน้ำส่วนกลางแยกหญิงชาย มุมนั่งเล่น กางทาร์ปไว้มุมใครมุมมัน ใครไม่มีอุปกรณ์ที่นี่มีให้เช่าเสร็จสรรพ

“ราวๆ ปลายตุลาคมปีก่อน ที่นี่เปลี่ยนจากบ้านเก่าดั้งเดิม 120 ปี สมบัติตกทอดจากบรรพบุรุษมาทำแคมป์ไซต์ ทำกันเองในครอบครัว ต่อไปอาจขยายเพิ่มอีกนิดหน่อย ว่างๆ ก็แวะมาแคมป์ปิ้งได้นะ” คุณบี เจ้าของที่นี่เอ่ยทักทาย

บ่ายแก่ๆ ริมสายน้ำอันชุ่มเย็นที่ไหลลงมาจากยอดเขาพรหมโลก เราแวะพักจิบกาแฟ เครื่องดื่มเย็นๆ นั่งเอนพอให้หายเมื่อย บางครั้งการได้นั่งโง่ๆ อย่างที่ใครเขาพูดกัน มันก็ดีเหมือนกัน

และนี่คือ 4 ไฮไลต์ที่เราอยากให้คุณได้รู้จักของอำเภอพรหมคีรี รับรองว่ามาแล้ว หายใจเข้าก็ชอบ หายใจออกก็ยิ่งชอบ อยากอยู่ที่นี่ทุกวัน นี่ถ้าเป็นเกมกีฬาคงเดินไปขอต่อเวลานอกแล้วล่ะ